بی بی جان مخمور

این بانو که در شعر «مخموره» تخلص می کرد از شعرای با ذوق اوایل قرن چهاردهم هجری است. وی در شهر نجف آباد زاده شد و نسبش به سادات خوانساری و امامزاده معروف به میشاولد می رسد.

خانم بی بی جان زنی فاضل و به آیات و احکام قرآنی مسلط بود. وی در نجف آباد مکتبخانه ای دایر کرده و از هفتاد سالگی سرودن شعر را آغاز نمود. او در این هنرگوی سبقت را از دیگران ربود و حدوداً صد سال عمر کرد. وی طبعی روان و ذوقی لطیف داشت. چند بیت از اشعارش را می آوریم:

ای خدا ما را شکیبایی بده

حسن خلق و نطق گویایی بده

از جنون و جهل ما را بازگیر

عقل و هوش و فهم و دانایی بده