محمدعلی ابرآویز
محمدعلی(منوچهر) ابرآویز (1317-عودلاجان تهران-۱۳۹۲-تهران) شاعر، عکاس و ترانه سرای معاصر بود.
زندگی نامه
استاد محمدعلی ابرآویز در سال 1317 در محله عودلاجان تهران متولد شد.
وی تحصیلات خود را تا اخذ دیپلم در تهران انجام داد. سپس برای ادامه تحصیل در رشته رفتارشناسی به آلمان و سپس کانادا سفر کرد. در حدود سال 1341 به ایران مراجعت کرد و در طی 7 سال به فعالیت در مطبوعات و رادیوی آن زمان پرداخت.
ابرآویز در تابستان سال 1357 که برای ثبت اختراعی به انگلیس سفر کرده بود، از طریق تلویزیون از اخبار انقلاب ایران مطلع شد و خود را به سرعت به ایران رساند. او با مشورت گرفتن از رهبران انقلاب، شهید دکتر بهشتی ، آیت‌الله خامنه‌ای و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی تصمیم گرفت بضاعت هنری خود و سازمان تبلیغاتی باتجربه‌اش را در پیشبرد اهداف انقلاب به خدمت بگیرد. ابرآویز اعضای گروه سرود خود را با هم‌فکری شهید دکتر مفتح و مرحوم طالقانی از جوانانی که در مجالس این بزرگواران شرکت داشتند، انتخاب و فعالیت خود را شروع کرد.
نمونه کارها
محمدعلی ابرآویز در سرایش ترانه مهارت زیادی داشت و برخی از ترانه‌های شهرت بسیاری دارند.آثار او ویژگی هنری بارزی داشت و آن هم این بود که از شعارهای مردم در موسیقی خود الهام می گرفت. سرودهای وی ارکستر نداشت و شعارهای مردمی تنها با سنج و طبل بیان می‌شد؛ به شکلی که با ضرب صدای سنج، صدای مرگ بر شاه به گوش می رسید. ۱۸ سرود و ترانه مشهور وی که در روزهای نخستین انقلاب اسلامی ساخته بود از جمله:
غریو لاتخف
بوی گل سوسن و یاسمن آید
معمار طرح حرم
الله اکبر
سمفونی میدان شهدا
آمدن موعود
دیو چو بیرون رود فرشته در آید
الله الله
خمینی ای امام
و...
درگذشت
وی پس از دوره‌ای بیماری در روز پنج‌شنبه ۲۳ آبان ۱۳۹۲ در سن 75 سالگی و در روز عاشورای حسینی درگذشت.
