«باورکردنی نیست! فرودگاه مهرآباد ترمینال یک، امروز دهم بهمن ساعت ۱۲ ظهر، موسیقی و مردم وسط میدون! عین برنامهای که تو دُبی بود ولی خانوما، نه نیستن…آفرین! باورکردنی نیست»
مرد همین ویدئو را احتمالاً با عنوان شورش هنرمندانه مردم علیه حکومت ایران برای شبکه من و تو میفرستد و این شبکه هم آن را به عنوان یک ویدئوی مردمی «دیده نشده» پخش میکند. این سو تفاهم بامزه حالا حدود پنجماه بعد از همان زمان انتشار این ویدئو، یعنی بهمن سال ۹۷، روز گذشته در صفحه «شهره آغداشلو» تکرار شد. او در تلویزیون صفحه اینستاگرامش این موزیک ویدئو را آپلود میکند و مینویسد با دیدن و شنیدن آن اشک شوق ریخته است.
شهره آغداشلو بازیگر ایرانی فیلم ضد ایرانی «خانه ای از شن و مه» است. فروردین ۹۵ او از مهمانان ویژه کاخ سفید بود و دی ماه همان سال از جمله ایرانیهایی بود که پای نامه به ترامپ را امضا کردند؛ نامهای که در آن گفتند با تصمیمات مقامات ایرانی مخالف هستند اما از ترامپ میخواهند در برجام بماند.
همان شب هم یاسمین پهلوی، همسر علیرضا پهلوی، این ویدئوی آغداشلو را در صفحه اش استوری میکند!
همسر علیرضا پهلوی هم در تشخیص محتوای شعر سلام به آینده دچار سوءتفاهم میشود
اما اشتباه من و تو، آغداشلو و عروس محمدرضاشاه کجاست؟ اینکه این ویدئوی مثبت و پرانرژی دقیقاً به بهانه میمنت و مبارکی چهل سالگی انقلاب اسلامی ساخته شده است!
فلش ماب «سلام به آینده» بهمن سال پیش با صدای حسین حقیقی در ترمینال یک فرودگاه مهرآباد تهران اجرا شد؛ ویدئویی که محصول خانه موسیقی بسیج بود.
فلش ماب یک پدیده اجتماعی و یک گونه نمایشی است که در کل دنیا مرسوم است. در جاهای عمومی مثل فرودگاه، ترمینال و مترو اجرا میشود و براساس حرکت، موسیقی و تصویر است. اجرای فلش ماب دوقسمت دارد: اجرای میدانی که بین مردم با فن غافلگیری اجرا میشود و قسمتی هم با دوربینها به صورت مخفی؛ و آدمها متوجه نمیشوند که از آنها فیلمبرداری میشود. این ویدئو با نزدیک ۱۶ دوربین مخفی ضبط شده است.
«سلام به آینده» حاصل تلاش یک تیم هنرور، بازیگر و فیلمبردار با جمعیت نزدیک به هفتاد نفر است. حالا کسی با دیدن ویدئو نمیتواند تشخیص بدهد کدام یک از این آدمها بازیگر هستند و کدام از مسافرین عادی و اساس فلش ماب هم همین است که بازیگرها بین مردم ناشناس بمانند و ری اکشنها کاملاً واقعی باشد.
اجرای مردم فلش ماب باید بصورت خودجوش به نظر بیاید، انگار که افراد به شکل کاملاً اتفاقی دور هم جمع شدهاند.. و جالب است که این ویدئو، خودجوش هم بارها در گوشیهای مردم دست به دست شد.
نکته اینجاست که در ترانه این ویدئو که شاعر آن محمدجواد پرئی است، به چهل سالگی انقلاب اشاره نمیشود اما هنرمندانه میگوید:
«اول چلچلی ایرانه
کی میگه صورت ما پیر شده؟
بعد انقلاب مردم تازه
گربهی نقشهی ما شیر شده»
شاید اگر آغداشلو به همین بیت دقت میکرد یا به بازیگری که با شمایل یک مأمور حراست فرودگاه، بی سیم به دست! با بقیه مردم همخوانی میکند؛ هیچ وقت این ویدئو را در صفحهاش به اشتراک نمیگذاشت!
مخاطبین صفحه شهره آغداشلو اما واکنشهای جالبی داشتهاند: «خانم آغداشلو آن کلیپ از انقلاب دفاع میکند، واقعاً متوجه هستید؟»، «به نظر میرسد پرفورمنس فرمایشی باشد، به شعرها دقت کنید»، «لطفا آن کلیپ را پاک کنید» او در یک مورد به نظری اینطور تهاجمی جواب میدهد که: «چرا متوجه نیستید دوستان هنرمند ما راه دیگری برای رساندن پیغامشان به ما ندارند؟ همینقدر که در معبر عام آواز همبستگی سردادهاند کافی نیست؟ «خسته نشو طاقت بیار که عمر این سختیها کوتاهه..» آن هم در جایی که موسیقی حرام است. میخواهید خودشان را به کشتن دهند تا راضی شوید؟!» اما در بقیه کامنت ها تشویق و تحسین مخاطبین او پیداست. حتی یک نفر نوشته: «در این مورد حتی اگر کار رژیم هم بوده ما باید به نفع خود بهره برداری کنیم!»
در روزهای چهل سالگی انقلاب که دست ما بیشتر از هر زمانی از موسیقی اجتماعی، دغدغه مند، پر شور و انقلابی خالی است و هنرمندی را در میدان باقی نگذاشتهایم، کاش باز هم سوءتفاهم شیرینی اتفاق بیفتد. سوءتفاهمی از جنس همین ایدههای امیدبخش و موسیقیهای مثبت و تصاویر خلاق؛ همین کارهایی که برای دوست و دشمن چارهای جز تحسین نمیگذارد.
موسیقی «سلام به آینده»