جمعه پور، مدیر کل درمان ستاد مبارزه با مواد مخدر در این باره می‌گوید: اعتیاد پکیجی است که مصرف کننده نمی‌تواند جایگاه خودش را در آن انتخاب کند و بداند تا کجا پیش خواهد رفت. بالاخره مصرف محرک و مواد مخدر فرد را به انتهای خط می‌رساند. البته این انتهای خط هم برای افراد مختلف متغیر است و لزوما کارتن خوابی نیست، ولی اخراج از کار و از دست دادن خانواده حتما اتفاق خواهد افتاد.
همچنین طارمیان، استادیار دانشگاه علوم پزشکی زنجان در این باره تاکید کرد:برخی از مصرف کنندگان تریاک یا مشتقات آن نیز هستند که سال‌های سال به این مواد معتادند، اما به دلیل تغذیه مناسب و ترک‌های گهگاهی ظاهرشان اعتیاد را نشان نمی‌دهد، اما این مساله به هیچ وجه به معنای تاثیر مخرب نداشتن این مواد بر بدن آنها نیست، چرا که در درازمدت آثار وحشتناک مصرف بر اندام‌های درونی آنها بروز خواهد کرد.
در ادامه هومان نارنجی‌ها، درمانگر و پژوهشگر اعتیاد می‌افزاید: از هر ۱۰۰ نفر معتاد، تنها سه نفر قیافه تابلو دارند و بقیه آنها مثل افراد عادی هستند و اعتیاد آنها در ظاهرشان دیده نمی‌شود. اینکه گفته می‌شود «می‌توان مواد را تفننی مصرف کرد» از دیگر باور‌های غلط است. این واژه تفنن ما را بدبخت کرده است. فرد معتاد است، اما می‌گوید تفننی می‌کشم. این درحالی است که با یک بار مصرف مواد اتفاقاتی در مغز می‌افتد که با مغز انسان سالم متفاوت است.
حرف پایانی
به نظر می‌رسد صفر و صدی کردن آثار مصرف مواد مخدر اقدام دقیقی نباشد. افرادی که به سمت مواد می‌روند، چیز‌های زیادی را از دست می‌دهند هر چند الزاما این زیان‌ها یکسان نیست. اگر کسی در اطرافتان هست که سال‌های زیادی مواد مصرف می‌کند و در کنار خانواده اش در حال زندگی کردن است بدانید که این همه داستان او نیست. به احتمال زیاد او مشکلات زیادی به واسطه مصرف مواد مخدر دارد که شما از آن آگاه نیستید و این احتمال بالقوه وجود دارد که به خاطر این سوء مصرف، کار و البته خانواده‌اش را هم در آینده از دست بدهد و هم اکنون هم خیلی از ساعت‌های زندگی و پولش را که می‌توانست در کنار و برای خانواده مصرف کند، به خاطر استعمال مواد از دست داده است.منبع: روزنامه خراسان
