این تحقیق که در مجله PNAS منتشر شده است خوشبینی را این گونه تعریف کرده است: امید به روی دادن اتفاق‌های خوب در آینده و اعتقاد به آینده خوب و مثبت. اینکه معتقد باشیم می‌توانیم اتفاق‌های مهم زندگی خود را مدیریت کنیم.
محققان داده‌های دو گروه را بررسی کردند: 69 هزار و 744 زن از مطالعات سلامت پرستاران (NHS) و 1،429 مرد مطالعات امور سالمندی کهنه‌سربازان (NAS). اولین مرکز از 1976 مشغول به کار است و شرکت‌کنندگان، پرسشنامه‌ها را به صورت دوسالانه تکمیل می‌کنند. از سال 2004 تا 2014، شرکت‌کنندگان به نظرسنجی مربوط به خوشبینی نیز پاسخ دادند.
مرکز دوم در سال 1961 بنا نهاده شد و شرکت‌کنندگان این مرکز از سال 1986 به سوالات مربوط به خوشبینی پاسخ داده‌اند.
از شرکت‌کنندگان در گروه مرکز NHS، 86 درصد آنها که خوشبینی آنها در پاسخ پرسشنامه‌شان مشهود بود، 85 سال یا بیشتر عمر کردند. به همین ترتیب و طبق همان پرسشنامه، 56 درصد از شرکت‌کنندگان مرکز NAS، 85 سال یا بیشتر عمر کردند.
پژوهشگران این تحقیق توضیح دادند: «افراد خوشبین تمایل به داشتن هدف و همین‌طور اعتماد به نفس دستیابی به آن را دارند. بنابراین، خوشبینی با افزایش قدرت حل مسائل افراد و تطبیق آنها با اهدافشان موجب تقویت عادات سلامت و مقاومت در برابر عادات ناسالم می‌شود.
این افراد همچنین ممکن است واکنش عاطفی بهتری نسبت به شرایط استر‌زا را تجربه کنند و به همین ترتیب سریعتر هم بهبود یابند. همچنین این گونه افراد به احتمال زیاد در مقابل مشکلات، آن را به منزله یک چالش در نظر می‌گیرند تا یک تهدید. و در برابر پاداش‌های کوتاه‌مدت به خاطر اهداف بلندمدت خود مقاومت می‌کنند.
با این حال، محققان این تحقیق به این موضوع نیز اشاره کردند که گروه‌های مذکور عمدتا سفیدپوست و از وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی مناسبی به نسبت میانگین آمریکایی‌ها برخوردار بودند.
مطالعات گذشته، بیشتر، طول عمر را از منظر فرایندهای بیولوژیکی مشاهده کرده بود، بنابراین این تیم سعی داشت بر وضعیت روانی افراد در سلامت جسمی و طول عمر آنها نگاهی داشته باشد.
