وزیر صنعت، معدن و تجارت در ادامه به اهمیت نمایشگاه واردات شانگهای پرداخت و اضافه کرد: این نمایشگاه حرکت اقتصادی جدیدی از طرف چین است و ما از این فرصت استقبال کرده ایم.
وی گفت: ما به رابطه برد برد بین دو طرف نگاه می کنیم و در حوزه های نفت و پتروشیمی و برخی موارد دیگر در ایران پتانسیل هایی داریم در کنار این پتانسیل ها برخی اقلام سنتی از قبیل فرش و زعفران هم هست که اگر بتوانیم تجارت سنتی را با همکاری های جدید در حوزه‌هایی مثل ظرفیت های خودروسازی تلفیق کنیم، چین می تواند جانشین برخی شرکت های خارجی در ایران شود که سالیان سال است در ایران حضور دارند.
وزیر صنعت، معدن و تجارت جمهوری اسلامی ایران افزود: در صورتی که شرکت های چینی منافع ایران را تامین کنند، آنها می توانند جانشین برخی شرکت های خارجی در ایران شوند که سالیان سال حضور داشته اند.
رحمانی خاطرنشان کرد: نقش چین در زمینه اقتصاد و تجارت با ایران به تنهایی فراتر از کشورهای اوراسیا است چین هم از نظر ظرفیت های جمعیتی و پتانسیل های اقتصادی و هم از نظر صادرات و واردات و همکاری های فناوری با جمهوری اسلامی ایران، نقش بسیار متفاوت و منحصر بفردی دارد.
وی تصریح کرد: جمهوری اسلامی هم به روابط خود با چین به شکل درازمدت و راهبردی نگاه می کند تاکید و اراده مسئولان کشور اعم از مقام معظم رهبری و رئیس جمهوری، این است که هیچ محدودیتی در گسترش روابط با چین نداشته باشیم.
رحمانی افزود: رابطه تاریخی و همکاری های صنعتی و تجاری دو کشور در حال حاضر هم قابل ملاحظه است هم چین هم ایران کشورهای در حال توسعه و گسترش هستند ایران در حال تبدیل به یک کشور نوظهور صنعتی و اقتصادی پرظرفیت است.
وزیر صمت ایران ادامه داد: ضروری است سرمایه گذاری های بین دو کشور افزایش پیدا کند ما در وزارت صنعت، معدن و تجارت برای چین پرونده جداگانه ای باز کرده ایم و به این کشور نگاه ویژه ای داریم ما بنا به دعوت مقامات چینی در این نمایشگاه شرکت کرده ایم و امیدواریم بازرگانان و تجار ایرانی و چینی از این طریق بیشتر با یکدیگر آشنا شوند.
وی در ادامه در مورد طرح «یک کمربند - یک جاده» هم گفت: ما در همکاری در زمینه پیشنهاد یک کمربند یک جاده با طرف چین طرح راه اندازی شهرک مشترک داریم که منطقه ای به وسعت دو هزار هکتار برای این کار اختصاص داده ایم.
رحمانی گفت: ایران به دلیل موقعیت جغرافیای خود می تواند به عنوان محل همرسی و انشعاب راه های ارتباطی مختلف تجاری و اقتصادی بین آسیای مرکزی، هند، اروپا و قاره افریقا باشد اراده سیاسی و شرایط دو کشور هم موجود و مساعد است و مهم این است که این ظرفیت ها فعال شود دولت ها بسترسازی می کنند و مردم هستند که باید وارد صحنه شوند و نقش خود را ایفا کنند.
