در همین خصوص علاوه بر اینکه سخنگوی نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد تاکید کرده تهران منتظر خریدوفروش سلاح با شرکای بین‌المللی خود در روزهای آینده است، وزیر دفاع نیز از توافقات تسلیحاتی با روسیه و چین برای نوسازی تجهیزات نیروی هوایی ایران خبر داده است. امیر حاتمی پایان گرفتن تحریم‌های تسلیحاتی را فرصتی برای «واردات سلاح‌های مورد نیاز به ایران و صادرات» سلاح عنوان کرد.
در پی پایان تحریم‌های تسلیحاتی ایران و امکان مبادله تسلیحاتی جمهوری اسلامی با سایر کشورها، دو رویکرد کلی در مواجه با این موضوع دیده می‌شود. در یک سو مقامات دولت ترامپ علیرغم اینکه در ماه‌های گذشته با تلاش‌های گسترده سعی در تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران داشتند و در این مسیر به اذعان کارشناسان با شکست دیپلماتیک سنگینی مواجه شدند، اما همچنان بر تحریم تسلیحاتی ایران در چارچوب مکانیسم ماشه اصرار دارند و با تهدید سایر کشورها در قبال مبادله تسلیحاتی با ایران، سعی در تشدید سیاست «ایران هراسی» و القای حرکت ایران به سمت تنش‌زایی در سایه پایان تحریم‌ها دارند.
در سوی دیگر، رسانه‌ها، فعالان جریان ضدانقلاب و البته شبکه‌های اجتماعی معاند سعی دارند پایان تحریم‌های تسلیحاتی ایران را امری کم‌اهمیت جلوه داده و آن را اتفاقی بر روی کاغذ و نه در واقعیت وانمود کنند. در همین راستا برجسته‌سازی مشکلات اقتصادی و معیشتی جامعه و طرح عدم ضرورت خرید تسلیحاتی از سوی جمهوری اسلامی به دلیل مشکلات مالی، از محورهای عملیات روانی است که سعی در ایجاد «حساسیت عمومی» نسبت به هرگونه خرید و مبادله تسلیحاتی دنبال می‌شود.
تشدید تهدیدات آمریکا علیه مبادله‌کنندگان تسلیحاتی با ایران
مایک پمپئو که در زمان سکان‌داری خود بر وزارت خارجه آمریکا شکست دیپلماتیک بی‌سابقه‌ای را در قبال تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران تجربه کرد تا جایی که حتی متحدان غربی آنها نیز در فعال‌سازی مکانیسم ماشه علیه ایران حاضر به همراهی با دیکته‌های دولت ترامپ نشدند، بار دیگر زبان به تهدید گشود، اما این بار نه به اسم «جامعه جهانی» بلکه با طرح این ادعا که «ما از اختیارات خود برای اعمال تحریم بر هر شخص یا نهادی که به تامین، فروش یا انتقال تسلیحات به و یا از ایران کمک کند، استفاده خواهیم کرد» انزوای آمریکا را آشکارتر کرد.
وزیر خارجه آمریکا با تکرار این ادعا که «اسلحه به ایران تنش را در منطقه افزایش خواهد داد» سعی در تقویت سیاست «ایران هراسی» دارد تا به بهانه ایجاد «موازنه قدرت» در منطقه، بیش از گذشته شیخ‌نشین‌های حوزه خلیج‌فارس را مجاب به اختصاص بودجه‌های هنگفت برای خرید تجهیزات و تسلیحات نظامی آمریکا کند.
از سوی درک عصبانیت مقامات آمریکا و اهمیت لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران برای آنها کاری دشوار نیست، چراکه آمریکا و هژمونی رسانه‌ای غرب تاکنون این گزاره را تبلیغ کرده‌اند که کشوری بدون پشتیبانی آمریکا نمی‌تواند کاری کند.
در جدیدترین موضع‌گیری مقامات آمریکا، «الیوت آبرامز» رئیس گروه اقدام علیه ایران در وزارت خارجه آمریکا، مدعی شد که این کشور با اعمال تحریم‌هایی پیشگیرانه، محدودیت‌هایی برای معاملات تسلیحاتی ایران اعمال خواهد کرد. وی که با نشریه محافظه‌کار «واشنگتن فری‌بیکن» گفت‌وگو می‌کرد، مدعی شد که واشنگتن منتظر نمی‌ماند تا ایران معامله‌ای تسلیحاتی انجام دهد و پس از آن، طرف معامله با این کشور را تحریم کند.
این در حالی است که مسکو و پکن به تهدید امریکا برای اعمال تحریم علیه کشور‌هایی که با ایران مبادله تسلیحاتی کنند، واکنش نشان دادند و اعلام کردند که تهدید‌های امریکا اثری در مبادلات تسلیحاتی با ایران نخواهد داشت. هرچند واشنگتن با تهدید و ایجاد هیاهوی رسانه‌ای سعی در پنهان کردن هراس و نگرانی خود از ورود جمهوری اسلامی به بازار تسلیحاتی جهان دارند، اما در میان اظهارات مقامات رژیم صهیونیستی می‌توان این ترس را مشاهده کرد. همچنان که به نوشته معاریو و جروزالم پست، وزیر دفاع صهیونیست‌ها روز یکشنبه، ۲۷ مهر، در واکنش به پایان تحریم‌های تسلیحاتی ایران عنوان کرده بود «باید از این پس قوی‌تر و مصمم‌تر از پیش شویم».
«کم‌اهمیت و بی‌فایده» نشان دادن لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران
در مقابل نگرانی و هراس مقامات آمریکا و رژیم صهیونیستی از پایان تحریم‌های تسلیحاتی ایران، جریان ضدانقلاب در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی در سلسله گزارش‌هایی به سابقه تحریم‌های تسلیحاتی و به‌ویژه تقابل یک سال اخیر آمریکا و ایران در قالب این تحریم‌ها پرداخته و تلاش نموده به نوعی لغو چنین تحریم‌هایی را «کم‌اهمیت و بی‌فایده» برای ایران القاء کنند. در محور القای این رسانه‌ها فشارهای دولت واشنگتن بر ضد شرکای تجاری تهران مانع از به ثمر نشستن نتایج رفع این تحریم‌ها بر معاملات تسلیحاتی می‌شود.
فعالان جریان ضدانقلاب و شبکه‌های اجتماعی معاند با برجسته‌سازی مشکلات اقتصادی و معیشتی جامعه، ضمن طرح ادعای عدم توانایی ایران در خرید و یا فروش تسلیحات در جهان، سعی در ایجاد دوگانگی «سلاح – معیشت» و قرار دادن افکار عمومی در مقابل حاکمیت دارند، به نحوی که با القای اولویت‌دار بودن مسائل نظامی برای جمهوری اسلامی، حاکمیت را نسبت به مشکلات معیشتی مردم بی‌توجه جلوه می‌دهند.
رسانه‌های معاند بااهمیت زدایی از مخالفت چین با اصرار آمریکا بر ادامه تحریم تسلیحاتی ایران، این موضع را بیشتر در جهت معاملات تسلیحاتی چین با ایران توصیف کرده و سپس با اشاره به فعال شدن مکانیم ماشه از سوی آمریکا و اینکه ممکن است آمریکا برای جلوگیری از معاملات تسلیحاتی با ایران «تحریم‌های پیشگیرانه» وضع کند، می‌کوشند از اعتبار این دستاورد کاسته و پایان تحریم تسلیحاتی را با اما و اگر رو به رو کنند.
فضاسازی رسانه‌های ضدانقلاب
رادیو فردا: «جای نگرانی زیادی درباره خرید سلاح توسط ایران وجود ندارد چون طیف گسترده‌ای از مشکلات سیاسی و مالی احتمالا مانع از واردات سیستم‌های پیشرفته تسلیحاتی ایران در سال‌های آینده خواهد شد».
کارشناس ایران اینترنشنال: «گفتند از یکشنبه می‌شود هم اسلحه فروخت و هم اسلحه خرید، انگار مردم ایران نشسته‌اند یک کلاشینکف آکبند بخرند و الان مشکلی جز این ندارد».
کارشناس بی‌بی‌سی فارسی: «ایران با توجه به تحریم‌های اقتصادی و تحریم نفت بنیه خرید تسلیحات نظامی کلان را از دست داده است»
دویچه فارسی:: «مشکل نخست مخالفت آمریکا با پایان تحریم‌های تسلیحاتی ایران و مشکل دوم جمهوری اسلامی بی‌پولی است».
صدای آمریکا: «ایران نه توان صادراتی دارد و نه بنیه مالی خرید دارد آنچه می‌ماند برای ایران یک پیروزی سیاسی است که در تبلیغات داخلی خود استفاده می‌کند و درون ان چیز خاصی نیست».
بهره سخن
جریان رسانه‌ای معاند تلاش دارد در روزها و ماه‌های آینده هرگونه خرید تجهیزات نظامی از سوی جمهوری اسلامی را با موجی از واکنش‌های انتقادی افکار عمومی مواجه کند و یا حساسیت عمومی را با طرح مشکلات اقتصادی مردم نسبت به تجهیز صنایع دفاعی – نظامی افزایش دهد؛ بنابراین رویکرد مقامات دولت ترامپ و فضاسازی‌های رسانه‌ها معاند هر دو در یک مسیر – بی‌اعتبار سازی پایان تحریم‌های تسلیحاتی و تحت تاثیر قرار دادن مبادله تسلیحاتی ایران با سایر کشورها – اما با دو روش تقریبا متفاوت در حال اجرا است.
این حجم از تهدیدات آمریکایی‌ها و فضاسازی رسانه‌ای در حالی صورت می‌گیرد که به گفته وزیر دفاع 90 درصد از تجهیزات نظامی ایران در داخل تولید می‌شود و فرمانده نیروی دریایی ارتش نیز در پاسخ به این سوال که شما چه نیازهایی برای خرید تسلیحات دریایی دارید، تصریح می‌کند: «نیروی دریایی ارتش امروز به نقطه‌ای از توانمندی و خودکفایی دست پیداکرده که هیچ نیازی به خرید تسلیحات ندارد و تحریم‌های تسلیحاتی را برای نیروی دریایی یک شوخی می‌دانیم».
