ایران درودی، بانوی نور و بلور، به جاودانگی پیوست

ایران درودی ـ هنرمند نقاش برجسته معاصر کشورمان ـ پس از تحمل سه ماه بیماری و مبارزه، جمعه ـ هفتم آبان ماه ـ درگذشت.
جمعه، 7 آبان 1400
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: ناهید اسدی
موارد بیشتر برای شما
ایران درودی، بانوی نور و بلور، به جاودانگی پیوست
به گزارش راسخون؛ ایران درودی نقاش پیشکسوت و مطرح ایرانی امروز صبح جمعه هفتم آبان ماه بر اثر ایست قلبی درگذشت. 

صفحه رسمی هنرمند در اینستاگرام که توسط بنیاد ایران درودی اداره می شود، این خبر را تایید کرده است.

همچنین سیدمحمد طباطبایی ـ فعال فرهنگی و دبیر سابق شورای ارزشیابی هنرمندان، نویسندگان و شاعران کشور ـ که پیشتر خبر ابتلای درودی به کرونا را اعلام کرده بود، صبح امروز در گفت وگویی خبر درگذشت این هنرمند را تایید کرد.

اما تکتم نعیمی، مدیر برنامه های ایران درودی در گفت وگویی، درباره درگذشت این هنرمند توضیح داده است: ایشان به دلیل بیماری که داشتند اخیرا در رفت و آمد به بیمارستان بودند و متاسفانه صبح امروز ساعت هفت و نیم صبح به دلیل ایست قلبی در بیمارستان دی از دنیا رفتند.

ایران درودی، نقاش، نویسنده، کارگردان، منتقد هنری و استاد دانشگاه کشورمان که چندی قبل ۸۵ سالگی اش را جشن گرفت، تقریبا از همان شهریور ماه امسال به کرونا مبتلا شد و پس از بستری شدن در بیمارستان و گذراندن دوران نقاهت، برای ادامه مراحل درمان به منزل انتقال یافت. تا اینکه پس از چند ماه مبارزه با بیماری، امروز (جمعه) هفتم آبان ماه خبر درگذشت این هنرمند اعلام رسمی شد.

زندگینامه
 
ایران درودی، بانوی نور و بلور، به جاودانگی پیوست

ایران درودی ۱۱ شهریور ۱۳۱۵ در مشهد به‌دنیا آمد. ایران درودی، نقاش و هنرمند نامدار ایرانی پس از چند ماه مبارزه با بیماری جمعه هفتم آبان ۱۴۰۰ در سن ۸۵ سالگی دار فانی را وداع گفت و در بیمارستان دی تهران درگذشت.

پدرش خراسانی بود و مادرش قفقازی. تبار پدری‌اش همگی بازرگان بودند.پدر و مادرش به همراه خانواده هایشان بعد از انقلاب اکتبر و تشکیل کشور شوروی از قفقاز به ایران مهاجرت کردند.

درودی در کودکی با خانواده به اروپا سفر کرد و از شهرهای مختلف اروپا دیدن کرد.

وقتی جنگ جهانی دوم شروع شد خانواده او در هامبورگ زندگی می‌کرد و با شروع جنگ به ایران بازگشتند و مدتی در مشهد زندگی کردند و بعد به تهران آمدند و ساکن تهران شدند.

درودی در حالی که در مدرسه درس می‌خواند به دلیل علاقه به نقاشی به کلاس‌های آزاد طراحی و نقاشی هم می‌رفت.

بعد از پایان تحصیلات متوسطه راهی فرانسه شد تا در دانشکدهٔ هنرهای زیبای پاریس نقاشی بخواند. پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و در اردیبهشت ۱۳۳۹ آثارش در تالار فرهنگ تهران به نمایش گذاشته شد.

در سال‌های دهه ۴۰ در شهرهای مختلف اروپا آثار خود را در گالری‌های مختلف به نمایش گذاشت و سپس به آمریکا رفت.

در آمریکا با پرویز مقدسی کارگردان تآتر و سینما آشنا شد و با یک‌دیگر ازدواج کردند. هر چند دوران زندگی مشترک این دو طولانی نبود و با مرگ زود هنگام مقدسی به پایان رسید اما تاثیر بسیار عمیقی بر درودی گذاشت و او دیگر هرگز ازدواج نکرد.

ایران درودی تا کنون در بیش از ۴۳ نمایشگاه آثار خود را به دید عموم گذاشته است و با نوشتن کتاب «در فاصلهٔ دو نقطه» به نویسندگی نیز روی آورده است.

برخی از منتقدین بر این باورند که سبک وی در نقاشی به پیروی از مکتب فرا واقع گرایی (سورئالیسم)است.

مناظر غالب در آثار درودی بیشتر حاشیه کویر و گل‌هایی است خاص با دیوارهایی شیشه‌ای و افق که به آثار درودی فضایی خاص و عمیق بخشیده است.

برپایی دهها نمایشگاه داخلی و خارجی، کسب جوایز مختلف و چندین بزرگداشت از مقام هنری درودی حاصل سال ها فعالیت این هنرمند است.
 
انتشارات
۱۹۷۳- ایران درّودی (آثار نقاشی ۱۳۵۲-۱۳۳۸) چاپ اول، ناشر: مؤلف.
۱۹۷۶- ایران درّودی (آثار نقاشی ۱۳۵۲-۱۳۳۸) چاپ دوم، ناشر: انتشارات امیر کبیر.
۱۹۹۷- در فاصلهٔ دو نقطه...! زندگینامه نقاش به قلم خود او، ناشر: «نشر نی»
۲۰۰۴- چشم شنوا (آثار نقاشی) ناشر: مؤلف
۲۰۱۲ ـ در فاصله دو نقطه...! چاپ دوازدهم
 
درگذشت
بانو درودی که شهریورماه ۱۴۰۰ به بیماری کرونا مبتلا و در بیمارستان بستری شده بود، دوران نقاهت پس از بهبودی نسبی را در منزل گذراند اما بالا بودن سن و درگیر شدن با بیماری‌های دیگر او را ناچار کرده بود مدام در رفت و آمد به بیمارستان باشد. تا اینکه سرانجام حوالی ساعت هفت صبح  جمعه هفتم آبان ۱۴۰۰ در بیمارستان دی تهران جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و از دنیا رفت.
 

سرپرست معاونت هنری درگذشت «ایران درودی» را تسلیت گفت

سرپرست معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسامی در پیامی درگذشت ایران درودی نقاش پیشکسوت را تسلیت گفت.

محمود شالویی در این پیام نوشته است: زندگی ایران درودی به گفته خودش در نقاشی خلاصه شده و نقاشی، درودی را انتخاب کرده بود. ایران درودی همیشه و در فاصله دو نقطه، عشق به هنر داشت و با نقاشی زندگی کرد. نور و امید و افق در نقاشی‌های ایران درودی محوریت دارد.

درودی عاشق ایران و فرهنگ و هنر کشورش و در سراسر زندگی سرشار از امید بود. خاطره نمایشگاه مرور آثار نقاشی این هنرمند با عنوان جاودانه خلیج فارس در موزه هنرهای معاصر تهران در سال ۱۳۸۷ که در موزه بودم فراموش نشدنی و به یاد ماندنی است.

درگذشت هنرمند گرانقدر نقاش ایرانی ایران درودی را تسلیت می گویم و نور و رحمت را از درگاه الهی برای زنده یاد درودی خواستارم. یادش گرامی. 
 
پیام هادی مظفری 
هادی مظفری، مدیر کل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در پیامی درگذشت ایران درودی را به جامعه نقاشان و هنرمندان و اهالی فرهنگ ایران زمین تسلیت گفت. 

 در متن این پیام آمده است: نقاشی مدرن ایران، مدیون نسلی از نقاشان است که بانو ایران درودی، یکی از سرآمدان آن است. درگذشت او بی تردید، خاموش شدن صدای نسلی است که قدرتمندانه نقاشی ایران را پیش بردند.

وی در این پیام آورده است: ایران درودی هنرمندی در سطح جهانی بوده و خواهد بود و تلاش و پشتکار و نگاه الهی او به زندگی و نقاشی که مدام در گفته ها و نوشته هایش به آن اشاره می کرد، سبک و مکتبی خاص را در نقاشی ایرانی رقم زد که منحصر به خود او بود.

مظفری افزود: جایگاه ایران درودی در میان بزرگان نقاشی ایران، والا و ارزشمند، و مرگ او ضایعه ای دردناک برای جامعه هنری است و درگذشت او را به همه هنرمندان تسلیت می گویم.
پیام رئیس موزه هنرهای معاصر تهران برای درگذشت ایران درودی
 
احسان آقایی نیز ضمن تسلیت درگذشت ایران درودی نوشته است: اگرچه ایران  دَرّودی در فضای هنرهای دیداری بالید و شناخته شد ولی محدود به آن نماند. آشنایی و ارتباط گسترده‌ی او با ادبا و شعرای ایرانی و فرانسوی همچنین علاقه‌ی وافر درونیَش به عرفان؛ از وی انسانی چند ساحتی ساخته بود؛ از این رو مخاطب به هنگام مواجه با آثارش، در همان برخورد نخست، با اثری سوررئالیستی مواجه می‌شود که گویی با آنچه از سوررئالیسم می‌شناخته متفاوت است؛ شاعرانگی و سکوت، مخاطب را دربرمی‌گیرد و آنات عرفان شرقی، خود را می‌نمایاند.

آقایی نوشته است: درودی با بهره‌مندی از معرفتی درونی، برای خود رسالتی فرهنگی و اجتماعی قائل بود که تلاقی این رسالت با توانایی‌هایش در هنر و ادراک ویژه‌اش از هستی، زندگی و مرگ همچنین ادبیات ایران و جهان در کنار باور به رسالت خود، از او انسانی "فرهنگ‌مند" ساخته بود. استقبال عموم مردم از او، سخنان و شیوه‌ی نگرشش طی سال‌های اخیر که مبتنی بر جوهره‌ "در فاصله‌ی دو نقطه" بود، نشان داد که رسالت دنیوی خود را به نیکی به فرجام رسانده است.

وی افزوده است: بر این باورم که درک عمیق او از انسان و رسالتش در این دنیا، موجد رهیافتی شده بود که به همزیستی با مرگ نائل آمده بود و سعی داشت این ادراک را با زبانی ساده به فهم عمومی درآورد.  هرگاه در بین گفت‌وگوها، شوقش برای زندگی را در عین پذیرش مرگ می‌دیدم، این بیت از جلال‌الدین محمد بلخی به ذهنم متبادر می‌شد:

مرگ اگر مرد است گو نزد من آی
تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ

حساب کاربری این هنرمند در اینستاگرام درگذشت وی را اعلام کرد. وی غیر از نقاشی در دیگر رشته‌های هنری هم دستی داشت و در ضمن کارگردان، نویسنده، منتقد هنری و استاد رشته تاریخ هنر بود.

این هنرمند تجربه‌ برگزاری ۶۴ نمایشگاه انفرادی در موزه‌ها و گالری‌های معتبر جهان را در کارنامه‌ خود دارد و ۸۰ فیلم مستند برای تلویزیون ملی سابق ایران ساخته است. همچنین هشت اثر نفیس او در گنجینه‌ موزه‌ هنرهای معاصر تهران و دیگر موزه‌های ایران و برخی آثارش در دیگر موزه‌های دنیا نگهداری می‌شود.  

منبع:
1. ایسنا/ ایران درودی درگذشت
2. همشهری آنلاین/ زندگینامه: ایران درودی (۱۳۱۵-۱۴۰۰)
3. ایرنا/ سرپرست معاونت هنری درگذشت «ایران درودی» را تسلیت گفت


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.