برانداز و ضدانقلاب، نه در این چند سال اخیر بلکه از همان ابتدای انقلاب نمی دانستند حق چیست و کجاست؟ چطور حق را پیدا کنند و آن را به کار بگیرند؟ و اصلا حق به چه دردی می خورد و چرا باید دنبال حق بود؟ به همین دلیل است که هر اتفاقی در ایران می افتد آنان به بدترین نحو واکنش نشان می دهند و از آنجایی که دروغگو هستند نمی دانند قبلا چه گفتند و چه نظری داشتند که حالا کمی به آن نظر نزدیک باشند و خود را انگشت نما نکنند.
یک روز نه غزه نه لبنان می گویند، فردا از عدم دخالت ایران در جنگ غزه ایراد می گیرند و می گویند چرا نمی روید بجنگید؟ چرا موشک نمی زنید؟ اگر موشک بزنند می گویند: آدم کشی کردید، شما هم تروریست هستید. اگر نزنند می گویند: جرأت نداشید بزنید یک روز بر علیه اعدام، روزی دیگر موافق اعدام، روزی برعلیه آرامش در کشور خودش، روز دیگر برعلیه اعتراض در کشوری غربی و هزاران مثال دیگر؛
دانش‌طلب: این یک اتفاق هولناک است که یک انسان مانند کرکی بی ارزش روی هوا بچرخد و نتواند یک مکانی را به عنوان جایگاهی ارزشمند برای خود انتخاب کند. نمونه های زیادی از این گزافه گویی ها وجود دارد. به طور مثال وقتی انصارالله جلوی عربستان مقاومت می کرد گفتند: نیروهای نیابتی ایران هستند و مزدور. حالا که اسرائیل را زده‌اند و جلوی آمریکا و انگلیس سینه سپر کردند، می گویند: ربطی به ایران ندارند، تصمیمِ خودشان است. ؛ بعضی عرب ها کینه عجیبی از ایران دارند آن قدر که در هر ماجرایی ما را در موقعیت گناه‌کار و بدهکار قرار می‌دهند. همین تناقض در بعضی ترک ها هم دیده می شود، ایران برای‌شان نقشِ شیطان و سرمنشأ بدی ها را دارد. طرفداران اردوغان در مجازی در حالی که دولت‌شان به آمریکا پایگاه داده و با اسرائیل رابطه دارند، ایران را همدستِ غرب علیه اکثریت مسلمین و خائن به فلسطین معرفی می‌کنند! این باور حتی در خود فلسطینی‌ها هم منتشر شده.
اصلِ دعوای اینها قومی است اما به آن رنگ مذهبی و سیاسی می‌دهند. هر چقدر جمهوری اسلامی خودش را شیرین کند و برای وحدت و مقاومت هزینه بدهد، باز عامل تفرقه خوانده می شود که فقط به منافع خودش فکر می کند. طنزآمیز اینکه بعضی‌ها می‌خواهند این کینه‌های تاریخی را با رسانه درمان کنند، یعنی ثابت کنند انصارالله یک روز وابسته و روز دیگر مستقل نیست، یا به آنان بقبولانند ترکیه ذیل ناتو و در خدمتِ اسرائیل بازی می‌کند، نه ایران! آنها تصمیم‌شان را از قبل گرفته‌اند و جز عده قلیلی ممکن نیست نظرشان را تغییر بدهند. هزینه کردن برای آن عده اندک هم هدر دادن وقت و نیروها است. یک راه داریم آن هم این که نظرِ ملت های رقیب را زیاد جدی نگیریم.
براندازها هم بیماری مشابهی دارند. هر روز تحقیر می کنند که چقدر ضعیف و بدبخت‌اید اما هر شرارتی در منطقه را به ایران می چسبانند، می گویند سرِ مار است و آمریکا باید بمبارانش کند. این کین‌توزی اصلا قابل درمان هست؟ اگر ایران قدرتی ندارد و بدبخت است پس نمی تواند در تحولات منطقه نقشی داشته باشد. اگر نقش دارد پس بدبخت نیست بلکه قدرتی است برای خودش؛ این بلاتکلیفی بیشتر از هر کسی خودشان را اذیت می کند. دشمنی با جمهوری اسلامی حال و روزشان را خراب کرده تا جایی که نمی دانند روی چه محوری حرکت کنند. اصولا دشمنی وقتی آمد، عقل از سر بیرون می رود و این بیچاره ها از بی عقلی رنج می برند.
حالا ماییم و این افراد و نظرات‌شان، ماییم و مزاحمت های فکر نشده‌شان و غلط اندازی‌شان. ما هم امکان دارد فراموش کنیم که سست عنصرها قبلا چه می گفتند و حالا چه می گویند؟ آنها هم همین فکر را در مورد ما دارند و می گویند این مردم که فراموش کردند که ما قبلا چه گفتیم و روی چه چیزهایی اصرار داشتیم و چطور مردم را نسبت به یک اتفاق بدگمان کردیم، ناامید کردیم، مأیوس کردیم، غمگین کردیم، زندگی آنان را با حرف های صد من یه غازمان مختل کردیم و... پس تا می توانیم باید هجمه کنیم، حمله کنیم، حرف های غیر علمی و عقلی بزنیم و...
البته برخی کشورها هم همین رویه را پیش گرفته اند و با بازی های رسانه ای نمی خواهند نقش مخرب خود بر علیه کشور ما را قبول کنند. کشور عراق و پاکستان که به حمله موشکی سپاه به مقر تروریست ها اعتراض کردند فراموش کردند که تعهداتی در قبال کشور همسایه خود دارند. آن زمانی تمامیت ارضی معنا پیدا می کند که ارض شما محل جولان تروریست ها بر علیه کشور دیگر نباشند. اگر نمی توانید ارض خود را از این عناصر فاسد و تروریست حفظ کنید نباید از تمامیت ارضی صحبت کنید. ضمن آنکه این کشورها تعهداتی که داده اند و تذکراتی که گرفته اند را هم فراموش کردند. وقتی مسئولان کشور عراق و پاکستان بارها قول دادند که گروه های تروریستی را از خاک خود بیرون کنند باید بر عهدی که بسته اند پایبند باشند.
در کل این فراموشی تروریست های تکفیری، براندازان، خرابکاران و ضد انقلاب ها نباید در ما اثر بگذارد که نمی گذارد. ما بهتر از آنان بر تعهدات، سخنان، نظرات و آراء‌شان آگاه هستیم و فراموش نمی کنیم که بی خیالی یا دشمنی با جمهوری اسلامی در جسم و روحشان آنان را مریض کرده است. وقتی من می‌توانم چیزی از شما بخواهم که رفتار خودم نقض کننده آن درخواست نباشد. اگر باشد این درخواست معنا پیدا نمی‌کند.
اخیرا برخوردهایی توسط نیروهای امنیتی با عناصری که در فضای مجازی ایجاد شبهه می کنند، به شهدا توهین می کنند، حرف هایی می زنند که در تایید حرکات تروریستی است و... برخورد می کنند اما برخورد مردم با این افراد بهترین نوع برخورد است. وقتی ما حرف آنان را تکرار نکنیم و تفکرات آنان را منتقل نکنیم و بتوانیم با دروغ و کذب و تقلب و سیاه نمایی آنان آشنا شویم بهترین برخورد با این افراد است. رسانه اصلی ما هستیم. ما هم رسانه هستیم و هم رساننده پس باید در مورد هر چیزی که به کسی می رسانیم حساس و دقیق باشیم.
تازه این درمان کینه با رسانه به ایجاد شبهه و شک و تردید و سیاه نمایی و هر روز از دری وارد شدن و ضربه زدن پهانی محدود نیست بلکه برخی از رسانه های رسمی ما رسما در زمین دشمن بازی می کنند که این رسانه ها باید در لیست برخوردهای عالمانه مردم قرار گیرند. به طور مثال تجاوز نظامی امریکا و انگلیس و متحدانشان به یمن با استقبال و تحسین رسانه اقتصادی اصلاح‌طلب «دنیای اقتصاد» مواجه شد! آن هم چندی پس از اجلاسیه این رسانه با چهره های اصلی اصلاح‌طلب! گویی گِرد هم آمدن اصلاح طلبان و شیرینی خوردن با هم، اثرات تخریبی خودش را درباره ایران و دوستان ایران به خوبی نشان می دهد! این روزنامه لیبرال مسلک گرچه در نسخه چاپی این خبر را تکذیب کرده اما در خبری که وب سایت خود منتشر کرده است با تیتر «پیچده شدن نسخه یمن»!!! به استقبال آمریکایی ها رفته است!
این استقبال رسانه اصلاح‌طلب از تجاوز نظامی به یمن با اعتراضات تندی در فضای مجازی مواجه شد. یک کانال تلگرامی با انتشار تصویری از این تیتر در سایت مذکور، نوشت: «ارگان خبری سازمانِ آموزش و پرورشِ دلالان ایران و نهاد روابط عمومی لیبرترین‌های ایرانی، موسوم به “دنیای اقتصاد” است. نفرت‌انگیزهای ستون پنج در ایران و سخنگویان متجاوزان ناتو در تهران». کانال تلگرامی دیگری هم با کپشن «خوشحالی نوکران امریکا در ایران از حمله ارباب‌شان به یمن» نسبت به تیتر عجیب دنیای اقتصاد واکنش نشان داد.
در شبکه ایکس(توییتر) هم کاربرانی به تندی به دنیای اقتصاد اعتراض کردند. از جمله یک کاربر توییتر نوشت: «دنیای اقتصاد با خوشحالی تیتر زده امریکا نسخه یمن رو پیچید! البته که تعجبی نداره. تفکر حاکم بر دنیای اقتصاد همونیه که وقتی قدرت دستش بود، کشتی حامل کمک های دارویی و غذایی رو که به سمت یمن می‌رفت بعد از تماس جان کری برگردوند!» کاربر دیگری هم نوشت: «دنیای اقتصاد همین است. دنیایی بدون آرمان و شرف. واداده در برابر غرب و دشمن مقاومت. خدا را شکر در جنگ غزه، «دنیای اقتصادی‌ها»، بر سر کار نبودند.»
البته ناگفته نماند برای آنکه در جریان تحولات باشید، باید این نکته را یادآور شوم که مجوز عملیات نظامی علیه مقرهای تروریست های تکفیری در دیدار روز سه‌شنبه وزیر خارجه با نخست وزیر موقت پاکستان در حاشیه اجلاس داوود در سوئیس گرفته داده بود. با نگاهی به بیانیه صادر شده توسط وزارت خارجه پاکستان متوجه می‌شوید این بیانیه بسیار آرام و به نوعی برای رفع تکلیف بوده است.
پاکستانی‌ها معمولاً دوست ندارند در مورد عملیات‌های صورت گرفته در کشورشان کار تبلیغاتی و رسانه‌ای صورت بگیرد. یکی از دلایل تیرگی روابط پاکستان و آمریکا اسامه بن لادن سرکرده القاعده در این کشور و سپس کار تبلیغاتی و رسانه سنگین آمریکایی‌ها روی این مسئله بود. به همین دلیل هم با وجود انجام این عملیات نیروهای مسلح کشورمان هیچ بیانیه‌ای در این مورد صادر نکردند و فقط در حد کار رسانه ای خودمان باقی ماند و تایید جیش الظلم؛
