ویرایش عکس آذر ماه 98
برخی از مصرعهای حافظ عینا رونویسی از آثار سعدی است، این ابیات از نظر مضمون نیز دارای یک مفهومند.
در زیر نمونه غزلهایی که حافظ در آن عینا مصراعهای از غزلیات و اشعار سعدی گرفته است را میآوریم.
غزل «کس نیست که افتاده آن زلف دو تا نیست»، بیت دوم:
حافظ: چون چشم تو دل میبرد از گوشهنشینان
همراه تو بودن گنه از جانب ما نیست
سعدی: دنبال تو بودن گنه از جانب ما نیست
با غمزه بگو تا دل مردم نستاند
● غزل «مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست»، بیت آخر:
حافظ: سر پیوند تو تنها نه دل حافظ راست
کیست آن کش سر پیوند تو در خاطر نیست
سعدی: کیست آن کش سر پیوند تو در خاطر نیست
یا نظر با تو ندارد مگرش ناظر نیست
● غزل «روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست»، بیت آخر:
حافظ: غیر ازین نکته که حافظ زتو ناخشنودست
در سراپای وجودت هنری نیست که نیست
مصراع دوم عینا از کلیات سعدی است.
● غزل «زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم»، بیت آخر:
حافظ: حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی
من از آن روز که در بند توام آزادم
سعدی: من از آن روز که در بند توام آزادم
پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم
● غزل «ز دست کوته خود زیر بارم»، بیت ششم:
حافظ: من از بازوی خود دارم بسی شکر
که زور مردم آزاری ندارم
سعدی: کجا خود شکر این نعمت گزارم
که زور مردم آزاری ندارم
منبع:دیوان حافظ به تصحیح بهاءالدین خرمشاهی
برخی از مصرعهای حافظ عینا رونویسی از آثار سعدی است، این ابیات از نظر مضمون نیز دارای یک مفهومند.
در زیر نمونه غزلهایی که حافظ در آن عینا مصراعهای از غزلیات و اشعار سعدی گرفته است را میآوریم.
غزل «کس نیست که افتاده آن زلف دو تا نیست»، بیت دوم:
حافظ: چون چشم تو دل میبرد از گوشهنشینان
همراه تو بودن گنه از جانب ما نیست
سعدی: دنبال تو بودن گنه از جانب ما نیست
با غمزه بگو تا دل مردم نستاند
● غزل «مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست»، بیت آخر:
حافظ: سر پیوند تو تنها نه دل حافظ راست
کیست آن کش سر پیوند تو در خاطر نیست
سعدی: کیست آن کش سر پیوند تو در خاطر نیست
یا نظر با تو ندارد مگرش ناظر نیست
● غزل «روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست»، بیت آخر:
حافظ: غیر ازین نکته که حافظ زتو ناخشنودست
در سراپای وجودت هنری نیست که نیست
مصراع دوم عینا از کلیات سعدی است.
● غزل «زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم»، بیت آخر:
حافظ: حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی
من از آن روز که در بند توام آزادم
سعدی: من از آن روز که در بند توام آزادم
پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم
● غزل «ز دست کوته خود زیر بارم»، بیت ششم:
حافظ: من از بازوی خود دارم بسی شکر
که زور مردم آزاری ندارم
سعدی: کجا خود شکر این نعمت گزارم
که زور مردم آزاری ندارم
منبع:دیوان حافظ به تصحیح بهاءالدین خرمشاهی