به عقيده كارشناسان نظامي، سياستهاي غلط روسيه در قلمرو حاكميت شوروي سابق باعث شد مسكو نفوذ خويش در اين منطقه را از دست بدهد و متحدان نزديك آن به سمت توسعه همكاريهاي نظامي خود با آمريكا سوق يابند.
، در ماه ژانويه ديميتري ميدويديف، رئيس جمهوري روسيه قرار است به تاشكند، پايتخت ازبكستان سفر كند.
انتظار مي رود يكي از محورهاي مذاكرات وي با اسلام كريم اف، رئيس جمهوري ازبكستان مسئله امكان استقرار پايگاه نظامي آمريكا در اين جمهوري باشد. در تاشكند نيز اين مسئله مورد تاييد قرار گرفته است.
مسئله اينجاست كه موضوع امكان پيدا شدن پايگاههاي نظامي جديد آمريكا در ازبكستان و قزاقستان از سوي ژنرال نيكولاي ماكاروف، رئيس ستاد كل نيروهاي مسلح روسيه مطرح شده است.
به عقيده اين مقام بلند پايه نظامي روس، آمريكا علاوه بر اينكه تلاش مي‌كند اوكراين و گرجستان را به صفوف ناتو وارد سازد، در منطقه آسياي مركزي نيز درصدد ايجاد پايگاههاي نظامي جديد است.
البته مقامات رسمي وزارت امور خارجه آمريكا در واكنش به اظهارات ژنرال ماكاروف، اين اطلاعات را تكذيب كرده اند. به گفته آنان، در حال حاضر ايالات متحده قصد ايجاد پايگاه نظامي در خاك قزاقستان و ازبكستان را ندارد.
هرچند اين در حالي است كه اخبار اخير منتشره در مطبوعات روسيه حاكي از آن است كه مقامات آمريكايي مذاكرات فعالي در اين زمينه را در منطقه آسياي مركزي و قفقاز آغاز كرده اند.
كارشناسان نظامي نيز در اين خصوص اتفاق نظر دارند كه اظهارات رئيس ستاد كل ارتش روسيه تنها يك شايعه نيست. به گفته آنان، در هر صورت اين واقعيتي است كه آمريكا بسيار علاقه مند است تا حضور خويش در قلمرو حاكميت شوروي سابق كه حوزه نفوذ روسيه محسوب مي شود را افزايش دهد.
اين مسئله به طرحهاي جديد باراك اوباما، رئيس جمهوري منتخب آمريكا به منظور تمركز روي حل مشكل افغانستان و افزايش نيروهاي نظامي در اين كشور بستگي دارد كه براي اين منظور نياز به حمايت هوايي و تجهيزاتي بيشتري دارد و پايگاههاي موجود در منطقه آسياي مركزي براي اين امر كافي نيستند. در حال حاضر تنها پايگاه نظامي آمريكا در جمهوريهاي شوروي سابق كه پنتاگون از آن استفاده مي كند، پايگاه نظامي «ماناس» در قرقيزستان است.
به عقيده رفيق سايفولين، مشاور سابق رئيس جمهوري ازبكستان، عليرغم اينكه براي پنتاگون كشورهايي نظير ازبكستان، تاجيكستان و تركمنستان كه با افغانستان مرز مشترك دارند، بيش از هر چيز مورد نظر است، ولي امكان استقرار پايگاه نظامي در قزاقستان بيش از اين كشورهاست. چرا كه دقيقا اين كشور داراي روابط نزديكي با روسيه است و با چين هم مرز و از طريق درياي خزر، با منطقه قفقاز نيز ارتباط دارد و در عين حال داراي منابع انرژي غني بوده و براي اين منظور عرصه ژئوپليتيكي قزاقستان بسيار با اهميت است.
لئونيد ايواشف، نائب رئيس آكادمي مسائل ژئوپليتيكي روسيه نيز خاطر نشان ساخته است كه هيچ جاي تعجب نيست كه متحدين نزديك روسيه در منطقه با واشنگتن مذاكراتي در زمينه توسعه همكاريهاي نظامي داشته باشند. اين مسئله نتيجه سياستهاي غلط مسكو در جمهوريهاي شوروي سابق است. در حقيقت روسيه در حال از دست دادن نفوذ خويش در اين منطقه است. سازمانهايي نظير جامعه مشترك المنافع، سازمان پيمان امنيت جمعي نزديك به پايان كار خويش بوده و طي دو سه سال آينده ديگر به موجوديت خويش خاتمه مي دهند. به گفته وي، بنابراين بعيد نيست كه بزودي در خاك متحدين نزديك روسيه، نظير قزاقستان و ازبكستان، پايگاههاي نظامي آمريكايي پيدا شوند.
انتظار مي رود يكي از محورهاي مذاكرات وي با اسلام كريم اف، رئيس جمهوري ازبكستان مسئله امكان استقرار پايگاه نظامي آمريكا در اين جمهوري باشد. در تاشكند نيز اين مسئله مورد تاييد قرار گرفته است.
مسئله اينجاست كه موضوع امكان پيدا شدن پايگاههاي نظامي جديد آمريكا در ازبكستان و قزاقستان از سوي ژنرال نيكولاي ماكاروف، رئيس ستاد كل نيروهاي مسلح روسيه مطرح شده است.
به عقيده اين مقام بلند پايه نظامي روس، آمريكا علاوه بر اينكه تلاش مي‌كند اوكراين و گرجستان را به صفوف ناتو وارد سازد، در منطقه آسياي مركزي نيز درصدد ايجاد پايگاههاي نظامي جديد است.
البته مقامات رسمي وزارت امور خارجه آمريكا در واكنش به اظهارات ژنرال ماكاروف، اين اطلاعات را تكذيب كرده اند. به گفته آنان، در حال حاضر ايالات متحده قصد ايجاد پايگاه نظامي در خاك قزاقستان و ازبكستان را ندارد.
هرچند اين در حالي است كه اخبار اخير منتشره در مطبوعات روسيه حاكي از آن است كه مقامات آمريكايي مذاكرات فعالي در اين زمينه را در منطقه آسياي مركزي و قفقاز آغاز كرده اند.
كارشناسان نظامي نيز در اين خصوص اتفاق نظر دارند كه اظهارات رئيس ستاد كل ارتش روسيه تنها يك شايعه نيست. به گفته آنان، در هر صورت اين واقعيتي است كه آمريكا بسيار علاقه مند است تا حضور خويش در قلمرو حاكميت شوروي سابق كه حوزه نفوذ روسيه محسوب مي شود را افزايش دهد.
اين مسئله به طرحهاي جديد باراك اوباما، رئيس جمهوري منتخب آمريكا به منظور تمركز روي حل مشكل افغانستان و افزايش نيروهاي نظامي در اين كشور بستگي دارد كه براي اين منظور نياز به حمايت هوايي و تجهيزاتي بيشتري دارد و پايگاههاي موجود در منطقه آسياي مركزي براي اين امر كافي نيستند. در حال حاضر تنها پايگاه نظامي آمريكا در جمهوريهاي شوروي سابق كه پنتاگون از آن استفاده مي كند، پايگاه نظامي «ماناس» در قرقيزستان است.
به عقيده رفيق سايفولين، مشاور سابق رئيس جمهوري ازبكستان، عليرغم اينكه براي پنتاگون كشورهايي نظير ازبكستان، تاجيكستان و تركمنستان كه با افغانستان مرز مشترك دارند، بيش از هر چيز مورد نظر است، ولي امكان استقرار پايگاه نظامي در قزاقستان بيش از اين كشورهاست. چرا كه دقيقا اين كشور داراي روابط نزديكي با روسيه است و با چين هم مرز و از طريق درياي خزر، با منطقه قفقاز نيز ارتباط دارد و در عين حال داراي منابع انرژي غني بوده و براي اين منظور عرصه ژئوپليتيكي قزاقستان بسيار با اهميت است.
لئونيد ايواشف، نائب رئيس آكادمي مسائل ژئوپليتيكي روسيه نيز خاطر نشان ساخته است كه هيچ جاي تعجب نيست كه متحدين نزديك روسيه در منطقه با واشنگتن مذاكراتي در زمينه توسعه همكاريهاي نظامي داشته باشند. اين مسئله نتيجه سياستهاي غلط مسكو در جمهوريهاي شوروي سابق است. در حقيقت روسيه در حال از دست دادن نفوذ خويش در اين منطقه است. سازمانهايي نظير جامعه مشترك المنافع، سازمان پيمان امنيت جمعي نزديك به پايان كار خويش بوده و طي دو سه سال آينده ديگر به موجوديت خويش خاتمه مي دهند. به گفته وي، بنابراين بعيد نيست كه بزودي در خاك متحدين نزديك روسيه، نظير قزاقستان و ازبكستان، پايگاههاي نظامي آمريكايي پيدا شوند.
