حمیدرضا لادور که توانست مدال نقره ووشو بازی‌های آسیایی را بگیرد می‌گوید حقش مدال طلا بوده است و ظاهرا نمی‌خواستند که او قهرمان شود.
به گزارش راسخون به نقل از ایسنا، لادور که رشته رزمی ووشو را از 11 سالگی آغاز کرده عامل روی آوردن خود به این رشته ورزشی را برادر بزرگتر خود می‌داند. او خیلی زود توانست در این رشته رشد کند، به طوری که در 18 سالگی مدال طلای قهرمانی جوانان جهان را کسب کرد.
حمیدرضا لادور ضمن اینکه از فدراسیون ووشو بسیار راضی است، اما از اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان گلایه شدید دارد و می‌گوید مدیرکل این اداره حتی یک تماس تلفنی با او نداشته تا این موفقیت را به او تبریک بگوید. خبرنگار ورزشی ایسنا- منطقه اصفهان با مهدی لادور به گفت‌وگو پرداخت که در ادامه می‌خوانید:
قبل از ووشو کشتی گیر بودم
دارنده مدال نقره اینچئون با اشاره به اینکه از 11 سالگی رشته ووشو را آغاز کرده است، اظهارکرد: من قبل از ووشو کشتی گیر بودم و بیشتر درگیری را دوست داشتم. برادر بزرگترم ووشو کار می‌کرد و به من پیشنهاد داد تا در سبک "سانتای" ووشو کار کنم. من هم کار کردم و پس از چهار سال به صورت حرفه‌ای به کار خود ادامه دادم و توانستم در سال 2008 قهرمان جوانان جهان شوم و مدال طلا کسب کنم.
لادور با اشاره به اینکه 24 سال سن دارد، افزود: در همان سال توانستم در مسابقات غرب آسیا مدال طلا را کسب کنم و سال بعد به تیم ملی بزرگسالان ووشو پیوستم و توانستم نفر دوم وزن 85 کیلوگرم جهان در تیم ملی بزرگسالان شوم و مدال نقره کسب کنم.
در شش ماه از 85کیلو به 75 کیلوگرم رسیدم
وی با بیان اینکه من در مسابقات قبلی آسیایی گوانگ‌جو حاضر نبودم زیرا دسته 85 کیلوگرم در آن رقابت‌ها وجود نداشت، اضافه کرد: در این مسابقات توانستم وزنم را کاهش دهم و بتوانم در وزن 75 کیلوگرم به میدان بروم.
ملی‌پوش ووشو با اشاره به اینکه فکر می‌کرده است ووشوکار ماکائو سخت‌ترین حریف او در مسابقات مقدماتی است، گفت: حریف کره‌ای من بسیار خوب کار کرد، اما حریف اردنی من را متعجب کرد، چرا که شناخت کاملی از این حریف اردنی نداشتم و کار سختی در مقابل او داشتم تا توانستم شکستش دهم و به فینال برسم. این مسابقات از سطح بالایی برخوردار بود و تمام کشورها کار کرده بودند و حریف کره‌ای من نیز بسیار خوب بود.
وی گفت: داوران مسابقه در فینال امتیازات کامل نمی‌دادند و من در فینال انرژی خود را در راند سوم برای 30 ثانیه آخر نگه داشتم تا فشار زیادی به حریف بیاورم، اما در راند دوم حدود هفت ثانیه کم آوردم و راند دوم را از دست دادم. در اصل نمی‌خواستند قهرمان شوم.
داوری در وشوو سلیقه‌ای است
لادور افزود: شرایط دست به دست هم داد تا حریف کره‌ای بتواند از میزبانی کره استفاده کند و به پیروزی برسد، زیرا در ووشو ما پنج داور داریم که همیشه سر داور چینی است و ضرباتی که به حریفان وارد می شود، برخی اوقات از چشم داور دور می‌ماند و امتیازی که حق شماست داده نمی‌شود که این در روحیه افراد بسیار تأثیرگذار است و به نظر من داوری ووشو سلیقه‌ای است.
می خواستم با کسب طلا رتبه ایران را ارتقا دهم
وی در پاسخ به این سوال که آیا حسرت این فرصت را که می‌توانستید مدال طلای اینچئون را از آن خود کنید، می‌خورید یا خیر؟ ادامه داد: من برای مدال طلا به فینال رفتم و همه به من می‌گفتند که می‌توانی مدال طلا را کسب کنی و می‌خواستم با کسب مدال طلا رنکینگ کاروان ایران را بالا ببرم و ناراحت از این هستم که نتوانستم به این مدال خوش‌رنگ دست یابم. رییس فدراسیون ووشو نیز به من گفت که تو تا دم درخت رفتی، اما نتوانستی میوه آخر کار را بچینی.
لادور در پاسخ به این سوال که آیا فکر می‌کردی به فینال مسابقات برسی یا خیر، گفت: من 6ماه پیش 85 کیلوگرم وزن داشتم و توانست در مدت زمان 6ماه 10 کیلو گرم از وزنم را کم کنم و تمرینات فشرده زیادی داشتم و می‌دانستم که مدال کسب می‌کنم.
می‌خواستند حریف کره‌ای طلا را به دست بیاورد
دارنده مدال نقره اینچئون با بیان اینکه انتظار بیشتری از خود داشته است، افزود: مدال طلا را برای خود کنار گذاشته بودم، اما شاید می‌خواستند حریف کره‌ای من طلا را به دست بیاورد، زیرا داوران برخی امتیازاتی که برای من بود را حساب نمی‌کردند و برخی ضربات حریف کره‌ای که به من اصابت نمی‌کرد را جز امتیازات رقیبم حساب می‌کردند. در پایان نیز شاید خودم هفت ثانیه کم آوردم و در آن لحظه نیز بسیار ناراحت بودم که نتوانستم مدال طلا را کسب کنم، اما زمانی که فیلم‌های مسابقات را باز بینی کردم، دیدم حریف کره‌ای بسیار خوشحال است که توانسته مدال طلا را به دست آورد.
بر روی هوگو‌های ووشو سنسور ضربه متصل شود
وی اضافه‌کرد: امیدوار هستم که در داوری وشوو تجدید نظر جدی صورت گیرد و مانند تکواندو که بر روی هوگو هایشان سنسور ضربه متصل است بر روی هوگوی وشو نیز سنسور ضربه قرار دهند تا دیگر حق کسی ضایع نشود.
می خواهم در جام جهانی ووشو قهرمان شوم
لادور از مسابقات جام جهانی ووشو در 25 آبانماه خبر داد و گفت: من در این مسابقات به عنوان نماینده ایران می‌خواهم طلایی که در اینچئون نتوانستم کسب کنم را در این مسابقات به دست آورم تا جبران مافات کرده باشم.
مسابقات جهانی راحت تر از مسابقات آسیایی است
وی با اشاره به اینکه سطح ووشوی مسابقات آسیایی بالاتر از مسابقات جهانی است، اضافه‌کرد: در مسابقات جهانی بهتر می توان کار کرد چرا که احتمال رویارویی با حریفان بزرگ چینی کمتر است. در این رقابت‌ها ایران در پنج وزن نماینده دارد و حریفان اروپایی سطح پایین تری نسبت به حریفان آسیایی دارند، البته برخی اوقات کشورهای اروپایی تک نماینده‌های قدرتمند و توانایی دارند، اما دیگر نمایندگانشان زیاد دردسر ساز نیستند.
دارنده مدال طلای جهانی ووشو درخصوص هدفش در آینده، گفت: هدف اصلی من این است که آلبوم افتخاراتم را کامل کنم و بتوانم به جایگاه بالاتری دست یابم.
انتظار بالا از کیانوش رستمی سبب از دست دادن مدال طلا شد
لادور در پاسخ به این سوال که چه چیزی موجب می‌شود ورزشکاران ما در فینال نتوانند مدال طلا را کسب کنند و فکر می کنید بزرگترین مشکل ما کجاست؟ گفت: ما ورزشکاران بسیار خوبی داریم، اما انتظار بیش از حد مسؤولان و مربیان موجب ضعف روحی و روانی در ورزشکار می‌شود، به طوری که استرس ورزشکار بالا می‌رود و نمی‌تواند به خوبی از پس کار محول شده برآید. به طور مثال همه به کیانوش رستمی می‌گفتند که شانس زیادی برای به دست آوردن طلا دارد و انتظارات از این ورزشکار بسیار بالا بود که این شرایط ذهنی او را با اختلال مواجه می‌کرد و می‌توان گفت غرور کاذبی را نیز به وجود آورد که این مهم باعث شد طلا از دست کیانوش بپرد. من نیز زمانی که فینالیست شدم همه به من می‌گفتند طلا برای تو است و فشار روانی بسیاری به من وارد کردند.
وی اضافه کرد: یکی دیگر از علل ناکامی ورزشکاران ما در مسابقات این است که مسؤولان به دنبال علت اصلی باخت ورزشکاران نیستند و زمانی که یک تیم و یا یک ورزشکار نتیجه مطلوبی کسب نمی‌کنند، مربی تمام تقصیرات را بر گردن می‌گیرد و مسؤولان نیز دیگر به دنبال ریشه‌یابی مشکلات نیستند.
ملی‌پوش ووشو با بیان اینکه اگر امکانات مناسب باشد در ورزش ایران پیشرفت بسیار زیادی خواهیم داشت، ادامه داد: ما باید واقع بینانه به مشکلات نگاه کنیم، به طور مثال ما از تیرانداز ملی پوشمان که تیری برای تمرین ندارد، نباید انتظار کسب مدال داشته باشیم چرا که حتی اگر تیرانداز ما بهترین تیرانداز دنیا باشد، اما امکانات نداشته باشد، باز هم شکست می‌خورد.
مسئولان به وعده‌هایشان عمل کنند
لادور با اشاره به اینکه مسئولان باید به وعده‌هایشان عمل کنند، گفت: یکی از ملی پوشان ووشوی ایران دو سال قبل قهرمان جهان شد و تازه قبل از اعزام به مسابقات اینچئون پاداش او را پرداخت کردند که این ورزشکار را با مشکل مواجه می کند. امسال برای کسب مدال طلای مسابقات اینچئون قول 150 سکه طلا، مدال نقره 75 سکه و برنز نیز 40 سکه را دادند که امیدوارم محقق شود.
سلطان حسینی بعد از کسب مدال هنوز با من تماس نگرفته است!
وی در پاسخ به این سوال که استقبال هیئت ووشو و اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان از قهرمانان استان چگونه بوده است، تصریح‌کرد: واقعاً در حق ما کم لطفی شد به گونه‌ای که ورزشکاران قبل از مسابقات نیاز به استقبال و انگیزه دارند. متاسفانه اداره کل ورزش اصفهان هنوز هیچ گونه تماسی نه قبل از اعزام و نه بعد از کسب مدال با من نگرفته که این موضوع جای بحث دارد.
دارنده مدال نقره اینچئون با انتقاد شدید از اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان، خاطرنشان‌کرد: مدیرکل ورزش و جوانان استان‌های مازندران، قزوین و زنجان به دیدار ورزشکاران خود قبل از اعزام به اینچئون آمدند و حتی به آنها پاداش دادند، اما سلطان حسینی مدیرکل ورزش و جوانان استان اصفهان نه تنها به اردو نیامد، حتی هیچ تماسی هم با من نداشت و اگر او حداقل تماسی با ما می‌گرفت چیزی از او کم نمی‌شد و ما هم انتظار پاداش نداشتیم و این کار باعث دلگرمی و افزایش انگیزه‌مان می‌شد.
برای افتخار آفرینان ملی ارزش قائل شوند
لادور با بیان اینکه استان اصفهان قهرمانان زیادی دارد، افزود: من قبول دارم استان اصفهان قهرمان‌پرور است، اما باید حداقل برای افتخارآفرینان استان ارزش قائل شوند. ما سه نفر از اصفهان بودیم که در اردوی شش نفره تیم ملی ووشوی اینچئون حضور داشتیم یعنی ایران یک طرف و استان اصفهان نیز طرف دیگر که توانستیم دو مدال نقره به دست بیاوریم.
وی اضافه کرد: عملکرد هیئت ووشو نیز خوب نبود، اما آنها بودجه‌ای ندارند که بخواهند کاری انجام دهند ولی می‌توانستند قبل از مسابقات از لحاظ روحی روانی به ما کمک شایانی کنند که این اتفاق نیفتاد.
می‌خواستند من را شهرکردی معرفی کنند
دارنده مدال طلای جهانی ووشو گفت: من دانشجوی رشته تربیت بدنی در دانشگاه شهرکرد هستم به همین دلیل می‌خواستند طی خبری در صدا و سیمای استان چهار محال و بختیاری من را به عنوان یک ورزشکار شهرکردی که در مسابقات جهانی و آسیایی مدال کسب کرده است معرفی کنند که من این موضوع را رد کردم و گفتم که اصفهانی هستم، و در اصل مدیرکل ورزش و جوانان استان اصفهان باید پیگیر چنین مسائلی باشد و نگذارد ورزشکاران استان اصفهان را دیگر استان‌ها به نام خود ثبت کنند.
مدیرکل ورزش و جوانان اصفهان گفته بود مگر بیکار است که برای بدرقه ما بیاید
لادور یادآورشد: ما شش ماه تمرین کردیم و در آخرین روز قبل از اعزام رییس فدراسیون ووشو از مدیرکل ورزش و جوانان استان اصفهان خواست تا در مراسم بدرقه ما در تهران شرکت کند که ایشان گفته‌اند مگر من بیکار هستم که به تهران بیایم! من قبول دارم که ایشان وظایفی دارند و نمی‌توانند به تهران بیایند، اما در اینجا سؤالی به وجود می‌آید که ایشان نمی‌توانسته حتی یک نماینده نیز از طرف خود برای سه ووشوکار اصفهانی به تهران بفرستد؟!
دهکده از محل مسابقات خیلی دور بود
وی در پاسخ به این سوال که گفته شده فاصله دهکده اینچئون با محل برگزاری مسابقات فاصله زیادی داشته و غذای نامناسبی نیز به ورزشکاران داده می‌شد، افزود: دهکده فاصله بسیار زیادی با سالن مسابقات داشت و ما باید مسافتی یک ساعت و نیمه را برای رسیدن به سالن مسابقات طی می‌کردیم و زمانی که می‌خواستیم به دهکده بازگردیم حدود دو ساعت و نیم در ترافیک اینچئون معطل می‌شدیم.
کره‌ای ها از لحاظ روانی ورزشکاران دیگر کشورها را تخریب می‌کردند
وی با اشاره به اینکه ورزشکاران کره‌ای با محل برگزاری مسابقات پنج دقیقه فاصله داشتند، گفت: کره از میزبانی خود به خوبی استفاده کرد، به گونه‌ای که از لحاظ روانشناسی زمانی که یک ورزشکار چهار ساعت زمان برای رفت و برگشت به یک مسابقه صرف می‌کند، بدن او تحلیل می‌رود و در پایان کم می‌آورد که این در فینال نمود پیدا کرد و دیدیم که من در راند دوم هفت ثانیه کم آوردم. جالب‌تر اینجاست که هربار که می‌خواستیم به سالن مسابقات برگردیم، راننده ما را از یک مسیر متفاوت می‌برد و ما نمی‌توانستیم برنامه‌ریزی مناسبی برای زمان رسیدن خود داشته باشیم و این موضوع باعث سردرگمی ما می‌شد و این مسأله نیز از مسائل ریز روانشناسی بود که کره‌ای‌ها در میزبانی خود استفاده کردند.
غذایی که به ما می‌دادند قابل خوردن نبود
ملی‌پوش ووشو با بیان اینکه مواد غذایی که به عنوان نهار و یا شام به ما می‌دادند، قابل خوردن نبود، گفت: بیشتر غذاهایی که به ما می‌دادند یا بسیار تند بود و یا از گوشت‌های حرامی مثل خوک استفاده شده بود که تنها هر سه الی چهار روز یک بار غذایی مثل ماهی و پاستا به ما می‌دادند که قابل خوردن بود و ما بیشتر اوقات برای سیر کردن خود از میوه و شیرینی استفاده می‌کردیم.
فدراسیون سنگ تمام گذاشت
لادور درخصوص عملکرد فدراسیون ووشوی ایران، یادآور شد: فدراسیون برای ما سنگ تمام گذاشت و واقعاً خوب کار کرد. مهدی علی‌نژاد از زمانی که به سمت ریاست فدراسیون رسید، تمام توان خود را برای رشد و شکوفایی ووشو گذاشت و بیش از وظیفه‌اش به این ورزش خدمت کرد.
وی اظهارکرد: باید پشتوانه سازی برای ووشوی کشور صورت بگیرد به گونه‌ای که اگر لادور 4 سال دیگر خداحافظی کرد شخص دیگری بتواند جایگزین من شود و برای این جایگزین‌ها باید از همین جا شروع کرد و پشتوانه سازی انجام داد.
/2759/
