مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 202

الهی نه جُز از شناخت تو شادی است نه جُز از یافت تو زندگانی، زندگانی بی تو، بردگی است و زنده به تو هم زنده و هم زندگانی است.

غم کی خورد آنکه شاد و ما نیش تویی

یا کی مُرد او که زندگانیش تویی

در نیسیه آن جهان کجا دل بندد

آن کس که بنقد این جهانیش تویی