ذبیح الله حکیم الهی دشتی فرزند اسماعیل معروف به ذبیح الله منصوری در سال 1276 شمسی در شهر سنندج متولد شد. تحصیلات مقدماتی خود را در آن شهر و کرمانشاه انجام داد و زبان فرانسه و انگلیسی را فرا گرفت. پدرش علاقه ای به تحصیل او نداشت ولی مادرش از خانواده علماء و روحانیون بود. ذبیح الله حکیم الهی دشتی در ...

ملك‏الشعراء محمدتقى بن ملك‏الشعراء محمدكاظم صبورى شاعر بزرگ عصر ما (و. 1266 ه.ش./ 1866 م.- ف. 1330 ه.ش./ 1951 م.) وى در عین حال شاعر و محقق و نویسنده و استاد دانشگاه و روزنامه‏نگار و مرد سیاست بود. بهار در شعر شیوه فصیح قدمتا را به نیكوترین صورتى بیان كرده، در ضمن از زبان متداول لغات و تعبیرات و اصطلاحاتى ...

(1376 -1295 ش)، روزنامه‏نگار، نویسنده، مترجم و مصحح. در روستاى مسكین خور و بیابانك به دنیا آمد. وى برادر حبیب یغمایى، صاحب مجله‏ى «یغما» بود. اقبال پس از اتمام تحصیلات مقدماتى به تهران آمد و تحصیلات ابتدایى را در مدارس تهران و متوسطه را در مدرسه دارالفنون به پایان رساند. او سپس وارد دانشسراى مقدماتى ...

(تو 1274/ 1273 ش)، نویسنده، مترجم، روزنامه‏نگار و شاعر. در شیراز به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتى را در زادگاهش به پایان برد، سپس براى تحصیل علوم دینى به نجف و كربلا رفت و ادبیات عرب را آموخت. او علم كلام را از محضر سید محمد مفتى هندى آموخت و ادبیات عرب را نزد شیخ عبدالرحمان كویتى تكمیل كرد و در حوزه‏ى درس ...

(1340 -1262 ش)، استاد دانشگاه، نویسنده و روزنامه‏نگار. وى در تبریز به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى را در زادگاهش، در مكتب ملا نصیر و حاج ملا على واعظ، فراگرفت و سپس به مدرسه‏ى كمال رفت. در آنجا دو زبان عربى و فرانسه را به خوبى آموخت و در ضمن تحصیل، مجلات و روزنامه‏هاى داخلى و خارجى را نیز مطالعه مى‏كرد. ...

(ز 1309 ق)، روزنامه نگار. در شیراز سكونت داشت. وى با صاحب «دانشمندان و سخن‏سرایان فارس» معاصر بود. كاشف در 1304 ش امتیاز روزنامه‏ى «ظریف» را گرفت و تا 1309 ش انتشار آن را ادامه داد. بناى این روزنامه‏ى فكاهى بر مبارزه‏ى با خرافات و بدعت‏هاى مذهبى قرار داشت. ...

(1338 -1263 ش)، نویسنده، استاد دانشگاه، شاعر، مترجم و روزنامه‏نگار. در تهران به دنیا آمد. پدر ش از رجال دانشمند دوره‏ى ناصرى بود. وى علوم مقدماتى را نز پدر آموخت و تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در مدرسه‏ى دارالفنون و آلیانس به پایان برد و زبان فرانسه را به خوبى آموخت، آن‏گاه به فرانسه عزیمت نود. بعد از ...

(1325 -1255 ق)، ادیب، نویسنده، مترجم، روزنامه‏نگار و شاعر. ابتدا فدایى، سپس ادیب و سرانجام فروغى تخلص نمود. در جوانى تجارت مى‏كرد و چون سرمایه‏ى خویش را در راه تجارت هند به خلیج‏فارس از دست داد. مدتى در بندر لنگه، جهرم،فسا و یزد گذرانید و سپس به كرمان رفت و به خدمت حاكم كرمان، محمد اسماعیل‏خان نورى، ...

(ز 1255 ق)، نویسنده و روزنامه‏نگار. در سال 1230 ق، وى به اتفاق چهار نفر دیگر، به فرمان عباس میرزاى نایب‏السلطنه و وزیرش قائم مقام به سرپرستى میجردارسى، براى تحصیل به لندن فرستاده شدند. میرزا صالح پس از یادگیرى زبانهاى انگلیسى و فرانسه و لاتین و تاریخ و طبیعیات و آموختن فن چاپ و حكاكى و تهیه‏ى حروف مقطعه ...

(تو 1281 ش)، پزشك، روزنامه‏نگار و نویسنده. در برلن تحصیل طب نمود و عملیات طبى را در بیمارستان دولتى شارتیه انجام داد. در سال 1310 ش به تهران مراجعت كرد. سه دوره به نمایندگى مجلس از تبریز انتخاب شد. مدت ده سال مجله‏ى پزشكى و بهداشتى «تندرست» را منتشر مى‏كرد. از آثار وى: «سالك»؛ «مالاریا».[1] فرزند سید ...

(وف 1333 ق)، عالم، نویسنده و روزنامه‏نگار. مشهور به رییس الحكماء و دكترا میرزا مهدیخان زعیم‏الدوله. اهل تبریز بود. از استانبول به مصر رفت و در قاهره اقامت گزید و در آن جا به انتشار روزنامه فارسى «حكمت» مبادرت كرد. كتابى به زبان فارسى در اصول و فرع ادیان جهان نگاشت و در آن كتاب به تفصیل در رد فرقه بابیه ...

(تو 1299 ش)، روزنامه‏نگار و نویسنده. وى در مشهد متولد شد. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در همان شهر به اتمام رسانید و بعد به تهران آمد و همكارى‏اش را با جراید آغاز كرد. روزنامه‏ى سیماى «مرزبان» و روزنامه‏ى فكاهى «حاجى مراد» را منتشر كرد. وى عضو رسمى انجمن ادبى فرهنگستان است و انجمن خراسان را در تهران بنیان ...

(تو 1295 ش)، روزنامه‏نگار. وى مدیر روزنامه «نداى اكباتان» بود. مدتى در تهران با انتشار روزنامه‏اى به نام «بوعلى» به فعالیت اجتماعى پرداخت و مدت پانزده سال در همدان به خدمت مطبوعاتى و نشر مقالات خود و طبع كتابهاى علمى و ادبى و شرح حال بزرگان و شاعران و نویسندگان و احیاى سخنوران همدان اشتغال داشت. ...

(1369 -1292 ش)، شاعر، روزنامه‏نگار، نویسنده، زبانشناس و محقق. در تهران متولد شد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایى و متوسطه، به دانشكده‏ى ادبیات راه یافت و موفق به دریافت لیسانس ادبیات فارسى شد و در ضمن تدریس، در مدارس تهران، به ادامه‏ى تحصیل پرداخت. وى با نگارش رساله‏ى «تحقیق در عروض فارسى»، موفق به دریافت ...

(تو 1286 /1284 ش)، روزنامه‏نگار و نویسنده. پس از پایان دوره مقدماتى وارد دبیرستان دارالفنون شد و بعد از آن به دانشكده‏ى حقوق دانشگاه تهران راه یافت و موفق به اخذ دانشنامه تحصیلى در رشته علوم قضایى گردید. دكتر جهان به زبانهاى فرانسه، عربى و انگلیسى آشنا بود و سفرهایى به فرانسه، انگلستان، هندوستان، لبنان ...

(1336 /1335 -1277 ق)، ادیب، روزنامه‏نگار و شاعر. در اوایل پروانه تخلص مى‏كرد، چون به امیرالشعرا ملقب گردید، تخلص خود را امیرى قرار داد. وى در قریه‏ى گازران، از توابع فراهان اراك، متولد شد. در نوجوانى پدرش را از دست داد و به همین علت به تهران آمد. در تهران، پس از طى مدارج معمول آن زمان، فنون ادبیات ایران ...

(1353 -1317 ق)، روزنامه‏نگار و شاعر، متخلص به دبیر. مشهور به ادیب‏الممالك. وى در بروجن متولد شد. در سال 1341 ق از طرف احمدشاه ملقب به ادیب الممالك گردید. ادیب داراى ذوق سرشار بود و به ادبیات علاقه‏ى تام داشت. انجمن ادبى اصفهان در منزل او برگزار مى‏شد. اشعارش داراى حلاوت مخصوص بود و به سبك قدیم و جدید ...

(1361 -1283 ش)، دانشمند، روزنامه‏نگار و شاعر، متخلص به ادیب طوسى. وى در مشهد متولد شد و تحصیلات مقدماتى را در مكتب گذرانید. سپس، به تحصیل علوم دینى در مدارس قدیم پرداخت. علوم ادبى را نزد ادیب نیشابورى و حكمت را نزد حاج میرزا عباسعلى معروف به فاضل و آقا بزرگ حكیم و فقه را نزد پدر خود آموخت. ادیب طوسى ...

احمدبن عبدالصمد بن عبدالله، نویسنده‏ى ادیب فاضل. پدرش از مراغه به اصفهان آمده، و عرفان در 5 شنبه 15 شعبان 1311 در این شهر متولد گردیده، در مدارس اصفهان تحصیل نموده، و خصوصا ادبیات و زبان انگلیسى را خوب آموخته، و از سال 1341 به نوشتن مجله‏ى «عرفان» و سپس روزنامه‏ى «عرفان» همت گماشته، و تا آخرین روزهاى ...