علیاکبر دهخدا، ادیب، لغت شناس، سیاست مدار و شاعر ایرانی بود. او مؤلف و بنیان گذار لغت نامه دهخدا نیز بودهاست. وی به دخو (مخفف دهخدا) معروف بود. انتشار روزنامه معروف صور اسرافیل نیز از جمله کارهای ایشان است.
(1350 -1274/1271 ش)، شاعر، نویسنده، روزنامهنگار و مترجم. در تبریز متولد شد و زبان فرانسوى و انگلیسى را در مدرسهى كاتولیك و امریكایى تبریز فراگرفت. مدتى مدیریت مدرسهى حیات تبریز را به عهده داشت و در سال 1328 ق روزنامهى «شفق» را در تبریز منتشر كرد، و در سال 1330 ف بر اثر سخنرانیهایى كه بر علیه استیلاى ...
(1363 -1267 ق)، نویسنده، روزنامهنگار و موسس اولین مدرسه به طرز اروپایى وتعلیم الفبا به شكل نوین در ایران. در تبریز متولد شد. تحصیلات ابتدایى و علوم دینى را در این شهر آموخت و به منظور فراگیرى اصول تعلیم و تربیت و آشنایى با شیوهى تعلیمات جدید به بیروت و استانبول و ایروان رفت و براى ایرانیان مقیم ایروان ...
(1333 -1263 ش)، نویسنده و روزنامهنگار. در بادكوبه متولد شد، پس از تحصیلات قدیم و جدید، به فعالیتهاى سیاسى و روزنامهنگارى پرداخت. ابتدا روزنامهى «تكامل» را بنیاد نهاد، پس از توقیف «تكامل» مدیر روزنامهى «ارشاد» و بعد از توقیف «ارشاد»، عضو هیات تحریریهى روزنامه «ترقى» شد. و پس از آن سردبیر روزنامهى ...
(تو ح 1280 ش)، روزنامهنگار و شاعر. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در مدارس ادب و ثروت تهران به پایان رساند و فقه و حقوق اسلامى را نزد مرحوم میرزا محمود قمى، مدرس مدرسهى صدر و علامه حكمى آموخت. سپس روزنامهى «قانون» را منتشر كرد كه بارها توقیف شد و مدیر آن به زندان افتاد. و پس از 28 مرداد 1332 ش دیگر منتشر ...
(تو 1288 ش)، نویسنده و روزنامهنگار. در كاشان متولد شد، پس از پایان تحصیلات ابتدایى، دورهى متوسطه را در دارالمعلمین خواند. مدتى مسئولیت ادارهى روزنامهى «اتحادیه» را به عهده داشت. اثر او: «دختران بدبخت»، در دو مجلد. ...
(1338 -1273 ش)، نویسنده و روزنامهنگار. در مشهد متولد شد، در همان شهر تحصیل كرد، زبان فرانسوى هیات و نجوم، علوم ادبى و عربى را به خوبى آموخت. سپس به تهران آمد، به بیروت و سویس سفر كرد. در 1301 ش روزنامهى «آسیاى وسطى» را در تهران منتشر ساخت، در 1303 ش پس از توقیف «آسیاى وسطى» به فرانسه رفت و از راه تركیه ...
(تو 1298 ش)، نویسنده و روزنامهنگار. وى تصحیلات مقدماتى خود را در دبیرستان ایرانشهر و دارالفنون به پایان رسانید. و پس از طى دورهى ادبى از ادامهى تحصیل بازماند؛ ولى در خارج به تحصیل فلسفه و ادبیات اشتغال ورزید و همچنین به علت ذوق موسیقى و نقاشى در هنگام فراغت به فراگیرى این دو رشته مىپرداخت؛ بعد به ...
(تو 1318 ق)، نویسنده، روزنامهنگار و شاعر. وى در اصفهان به دنیا آمد و تحصیلات خود را در این شهر انجام داد. سپس به ارومیه رفت و در آن شهر «روزنامهى كیوان» را منشتر ساخت. از آثار او: «افشاى حقایق پاسخ به اعلامیهى 29 آذر سید ضیاءالدین»؛ «جنایات بشر یا آدمفروشان قرن بیستم»؛ «سیزده عید وضع اجتماعى زن». ...
(تو 1271 ش)، روزنامهنگار. وى در رشت متولد شد. مقدمات علوم قدیمى و جدید را در شهر خود گذراند و پس از آن به سمت آموزگارى و مدیریت مدارس رشت رسید. پس از جریان انقلاب گیلان، همراه با جمعى دیگر از مهاجرین به قزوین رفت. وى در سال 1303 ش امتیاز مجله «فرهنگ» را گرفت و آن را به صورت ماهانه انتشار داد. رایقى ...
(1326 -1268 ش)، نویسنده و روزنامهنگار. وى در آغاز مشروطیت به همراه دایى خود ملكالمتكلمین در صف آزادىخواهان بود در سال 1294 ش روزنامهى «راه نجات» را در اصفهان انتشار داد. وى در سال 1314 ش به مناسبت نوشتن مقالهاى به زندان افتاد و روزنامهاش توقیف شد. راه نجات پس از شهریور 1320 ش مجددا به انتشار روزنامهاش ...
(تو 1297 ش)، نویسنده، روزنامهنگار، مدرس. درتهران متولد شد. تحصیلات عالى خود را در كالج البرز و دانشسراى عالى به پایان رساند. از هنگام تحصیل در كالج در روزنامهى «جوانان» مقالاتى منتشر مىنمود از شهریور 1320 ش فعالیت مطبوعاتى خود را در مقام سردبیرى و نویسندگى ثابت نمود. همچنین داستانها و مقالات فراوانى ...
(1336 -1252 ش)، نویسنده، روزنامهنگار و شاعر، متخلص به مونس. پس از فراگیرى علوم مقدماتى به آموختن فقه و اصول و حكمت پرداخت. در سال 1317 ش به اتفاق پدر به مكه رفت و پس از فوت پدرش، تبلیغ و ارشاد مریدان او را به عهده گرفت و قطب سلسلهى نعمتاللهى گردید. در شروع نهضت مشروطه، به تاسیس انجمنهاى اسلامى و انصار ...
(وف 1318/1317 ش)، روزنامهنگار و شاعر، متخلص به ذره. در مدرسهى اقدسیه تهران تحصیل كرد و از مدرسهى سیاسى تهران دیپلم گرفت. در سنین جوانى با روزنامهى «گل زرد» به مدیریت یحیى ریحان، و رزنامهى «نسیم شمال» به مدیریت اشرفالدین حسینى همكارى مىكرد. به نهضت جنگل پیوست و از یاران صمیمى میرزا كوچك خان شد، ...
(وف 331 ش)، روزنامهنگار. معروف به دهقانى. وى از یك خانوادهى روحانى بود و در دهاقان اصفهان متولد شد. تخحصیلات خود را در مدارس قدیمى اصفهان به پایان رساند. او به زبان فرانسه، علوم عربى و جامعهشناسى آشنا بود و بیشتر مطالعاتش در تفسیر قرآن بود. وى پس از تأسیس مدرسهى صارمیه به تدریس عربى و فارسى مشغول ...
(1318 -1241 ش)، روزنامهنگار، نویسنده، مورخ، شاعر. در دولتآباد اصفهان متولد شد و در همان جا نشو و نما یافت. در پنج سالگى به تحصیل خط و سواد مشغول شد از سال 1251 ش كه یازده ساله بود به اتفاق خانوادهاش چندین سفر به عراق عرب، خراسان و تهران كرد و در سال 1260 ش به اصفهان بازگشت و در همین شهر با میرزا آقاى ...
(1318 -1266 ش)، روزنامهنگار. معروف به دبیرزاده ملایرى. در ملایر متولد شد. پس از طى تحصیلات معمولى به مشاغل دولتى پرداخت. در بیست و دو سالگى علاقه زیادى به راهنمایى و تشویق مردم براى حفظ ملیت و تحریك حس میهن پرستى داشت، به همین جهت اغلب اوقات در انجمنها و معابر و مساجد به ایراد نطقهاى مهیجى در این زمینه ...
(تو 1300 ش)، داستاننویس، مترجم، محقق، مدرس دانشگاه و روزنامهنگار. در شیراز دیده به جهان گشود و تا پایان دورهى متوسطه در مدرسهى مهرآیین شیراز تحصیل كرد. پس از آن وارد دانشگاه تهران شد و در سال 1328 ش با نگارش رسالهى «علم الجمال در ادبیات فارسى» موفق به دریافت درجهى دكترى ادبیات فارسى در این رشتهى ...
(1330 -1256 ش)، روزنامهنگار، زبانشناس، فرهنگنویس و شاعر، متخلص به داعى. وى از سادات نیاكى بود كه در لاریجان متولد شد. در آمل و تهران و اصفهان صرف و نحو عربى و فارسى و سایر علوم را فراگرفت و در همان سالها مجلهى «الاسلام» را جهت مناظره با عیسویان در اصفهان دایر كرد. داعى پس از آموختن زبان انگلیسى به ...
(1338 -1297 ق)، عالم دینى و روزنامهنگار. در تبریز متولد شد. در كودكى به روسیه رفت و پس از بازگشت به تحصیل مقدمات و علوم متداول زمان چون هیات و حكمت و طبیعیات پرداخت و بعد از چندى به سلك روحانیت درآمد و امام جماعت مسجد كریم خان محله خیابانى تبریز شد. پس از اوجگیرى جنبش مشروطه به این جنبش پیوست و نمایندهى ...