(485/ 481 -394 ق)، فیلسوف، متكلم، نویسنده، واعظ و شاعر، متخلص و ملقب به حجت. از آن رو كه اشعارش حاوى پند، اندرز و مطالب حكمتآمیز بود موصوف به حكیم، حكیم ناصر یا سیدالحكماء گشت. همچنین نسبت مروزى كه شاعر در «سفرنامهى» خویش به آن اشاره كرده است، به سبب اقامت وى در مرو بوده كه گویا مدتى در آنجا شغل دیوانى ...
(1365 -1277 ش)، نویسنده، مترجم و شاعر. در تهران به دنیا آمد. پس از تحصیلات ابتدایى و متوسطه به تحصیل علوم قدیمه پرداخت و صرف، نحو، معانى، بیان، بدیع، منطق، فقه، اصول و دورهاى از حكمت را نزد اساتیدى چون وحید دستگردى، میرزا رضاخان نایینى، حبیباللَّه مظفرى و میرزا ابوالحسن شعرانى آموخت. وى با دو زبان ...
(ح 1305/ 1303 -1243 ق)، نویسنده و شاعر. مكنى به ابومحمد. در استرآباد به دنیا آمد. پدرش بدیعالزمان میرزا (نوهى فتحعلى شاه) از طرف مادر از نوادگان نادرشاه افشار بود. وى شرح «انموذج» زمخشرى «تعریف» زنجانى را در تهران خواند، سپس به تبریز رفت و مرحلهى اساسى تحصیلات وى شروع شد. او در تبریز نزد استاد عبدالعلى ...
(تو 1299 ش)، روزنامهنگار و نویسنده. در شیراز به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایى و متوسطه در زادگاهش، موفق به اخذ لیسانس در رشتهى فلسفه و علوم تربیتى از دانشسراى عالى در تهران شد. سپس وارد وزارت فرهنگ گردید و به شیراز بازگشت. از جمله مشاغل وى: ریاست فرهنگ شهرستان آباده، ریاست ادارهى كارگزینى ...
(تو 1294/ 1292 ش)، طبیب، نویسنده و شاعر، متخلص به میر. در كازرون به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در زادگاهش به پایان برد و جهت ادامهى تحصیل به تهران آمد و در رشتهى طب به تحصیل پرداخت. در 1317 ش موفق به اخذ درجهى دكترا و در 1324 ش موفق به گرفتن تخصص در قسمت جراحى از دانشگاه تهران شد. سپس براى ...
(1355 -1286 ش)، روان پزشك، استاد دانشگاه، نویسنده و مترجم. در تفرش به دنیا آمد. تحصیلات متوسطه را در مشهد و دارالفنون گذراند و در 1315 ش تحصیلات پزشكى خود را در دانشكده پزشكى لیون فرانسه به پایان رساند. اما به علت علاقه شخصى، به تحصیل در رشتهى روان پزشكى و پزشكى قانونى و همكارى با پروفسور باروك پرداخت. ...
(1270- مقتول 1314 ق)، نویسنده، مترجم، روزنامهنگار و شاعر. وى نوهى دخترى مظفر علیشاه كرمانى بود و در كرمان به دنیا آمد. پس از فراگیرى صرف و نحو و معانى و بیان به تكمیل ادبیات، ریاضیات و حكمت الهى كوشید. میرزا عبدالحسین در حدود 1302 ق همراه شیخ احمد روحى به اصفهان مهاجرت كرد و از آنجا به تهران آمد و ...
(1333 -1260 ق)، نویسنده. ملقب به نظامالدین غفارى. در برزآباد كاشان به دنیا آمد. پس از فراگرفتن علوم مقدماتى در 1275 ق، براى ادامهى تحصیل، به فرانسه رفت و در آنجا ریاضى و نجوم را فراگرفت. وى پس از دو سال معلمى و شاگردى در پلى تكنیك وارد مدرسهى معدن شناسى شد و در 1284 ق به ایران بازگشت و معلم مقرب ناصرالدین ...
(1376 -1288 ش)، استاد دانشگاه، نویسنده و مترجم. در تبریز به دنیا آمد. پس از خاتمهى دورهى ابتدایى و متوسطه به تهران آمد و وارد رشته ریاضى دارالمعلمین عالى شد. پس از اخذ لیسانس ریاضى، در 1312 ش، جزء آخرین كاروان دانشجویان اعزامى، به فرانسه و در 1313 ش به سوئیس رفت و دوره دكترا را در آنجا گذراند. وى در ...
(1401 -1327/ 1323 ق)، مصحح، نویسنده، محقق و شاعر، متخلص به نوید. مشهور به معزالدین مهدوى. نسبش به امام موسى كاظم (ع) مىرسد. در اصفهان به دنیا آمد. علوم قدیمه را نزد اساتید وقت گذرانده، فقه و اصول و معانى و بیان را خدمت شیخ على مدرس یزدى و حكمت و فلسفه را نزد شیخ محمد خراسانى و عرفان و كلام را خدمت شیخ ...
(1374 -1294 ش)، عالم، مورخ، ادیب و نویسنده. خاندانش در اصفهان به سادات خواجویى معروف مىباشند. وى در اصفهان به دنیا آمد. ابتدا در مدرسهى اقدسیه و سپس گلبهار و مدتى نیز در حوزهى علمیه اصفهان تحصیل كرد و پس از آن به تهران آمد و در دانشسراى عالى معلومات خود را تكمیل نمود. نزد استادان بسیارى علوم مختلف ...
(1297 -1250 ش)، نمایشنامهنویس و روزنامهنگار. وى تحصیلات خود را در مدرسهى دارالفنون فراگرفت و با زبان فرانسه آشنا شد و بعد از آن به خدمت دولت درآمد و چندى نیز حكومت مازندران، عراق و گلپایگان را به عهده داشت. او در 1325 ق روزنامهى «صبح صادق» را در تهران منتشر كرد. مؤید الممالك از آزادیخواهان و مشروطهطلبان ...
(تو 1281 ش)، مصحح، نویسنده و شاعر، متخلص به مؤید. در مشهد به دنیا آمد. تحصیلات خود را در زادگاهش به پایان رسانید. پدرش از طایفهى آل ثابت و از بزرگان بینالنهرین بود كه به ایران مهاجرت كرد و از طرف ناصرالدینشاه قاجار نایب التولیهى آستان قدس رضوى شد. مؤید از طرف مردم خراسان پنج دوره به عنوان نماینده ...