(س هفتم و هشتم ق)، عالم امامى، نویسنده و شاعر، متخلص به كاشى. معروف به حسن كاشى. اصلش از كاشان بود اما در آمل به دنیا آمد و در آنجا نشو و نما یافت. وى از بزرگترین شعراى زمان خود بود كه هیچ گاه مدح شاهان نكرده و شعرهایش همگى در مدح ائمه اطهار (ع) به ویژه حضرت امیرالمؤمنین على (ع) بوده است. او از معاصرین ...

(تو 1293 ش)، محقق و نویسنده. تحصیلات اولیه را كه گذرانید به دانشكده‏ى فنى رفت و در ضمن، فن نقشه‏بردارى را نیز فراگرفت. چندى نیز مدیر مجله‏ى «اختراعات» بود. پس از آن براى تكمیل تحصیلات به امریكا عزیمت كرد و در دانشگاه سیراكوز به تحصیل در رشته‏ى فیزیك الكترونیك پرداخت و در مدت كوتاهى بنا بر استعداد و پشتكار ...

(1333 -1248 ش)، مدرس و نویسنده. در شهر آمل متولد شد، بعد از تحصیلات مقدماتى در 1273 ش به تهران آمده و علوم فلسفه و منقول را فراگرفت و در سال 1277 ش به مدیریت مدرسه‏ى قدسیه كه بعدها به نام اقدسیه تغییر یافت منصوب شد و سالها به این سمت باقى ماند و بعد از دولتى شدن مدارس مشاغلى از قبیل مدیریت مدرسه‏ى پرورش ...

(س نهم ق)، نویسنده. وى مولف رساله‏اى است در رفع شبه مماس شدن زحل به كره‏ى ثوابت و «مفتاح بیست باب اسطرلاب» خواجه نصرالدین طوسى كه در 817 ق تالیف كرده است. ...

(1366 -1303 ق)، شاعر، عارف و نویسنده، معروف به ناصرعلى شاه. در گلپایگان چشم به جهان گشود تا هجده سالگى در زادگاه خود به تحصیل علم ادبى و عربى پرداخت. از آن پس براى ادامه تحصیل به اصفهان رفت و حكمت و كلام را نزد استادان این شهر فراگرفت. در سال 1280 ش به نجف اشرف عزیمت كرد و چند سالى در عراق به تحصیل فقه ...

(س هتشم ق)، شاعر و نویسنده. معروف به شمس فخرى. وى در سال 713 ق به لرستان سفر كرد و در آنجا با فضلا درباره‏ى عروض و قوافى بحث نمود و سپس به خواهش آنان رساله‏ى مختصرى در فن عروض و قوافى تالیف كرد ولى توقف او در آن دیار چندان طولانى نبود و از آنجا در دوران وزارت خواجه غیاث‏الدین محمد به عراق بازگشت چنانكه ...

(وف 557 ق)، شاعر و نویسنده. در نظم و نثر عربى و فارسى استاد بود. از تالیفات وى: «زینه الزمان» است. از اشعار اوست: روى تو مه زمانه آمد عشق تو سر ترانه آمد ...

(س چهاردهم ق)، نویسنده. از كارمندان عالیرتبه‏ى وزارت فرهنگ و از لیسانسیه‏هاى دانشسراى عالى در رشته‏ى تاریخ و جغرافیاست زمانى رئیس ادراه‏ى پیش آهنگى و تربیت بدنى و چندى رییس آموزش شهرستانها و مدتى رییس فرهنگ اصفهان و گیلان بوده است. از آثار وى: «تاریخچه‏ى قسمتى از بناهاى تاریخى كشور»؛ «سلسله‏ى تیمورى ...

(س چهاردهم ق)، نویسنده. معروف به تاریخ‏نویس. وى نایب اول وزارت خارجه بوده و برادر حاجى ملا كریم مولف «برهان جامع» است. از آثار وى: «تاریخ شارل دوازدهم پادشاه سوئد»؛ «تاریخ اسكندر»؛ «حساب و هندسه»؛ «لحه‏الالم فى ترجمه حجه‏الامم»، ترجمه. ...

(تو 1297 ش)، پزشك و نویسنده. داراى گواهى‏نامه‏ى تخصصى در بیماریهاى درونى اطفال و اعصاب مى‏باشد. ریاست بخش طبى بیمارستان راه‏آهن را بر عهده داشته است. از آثار وى: «سخنرانیهاى پزشكى»؛ «نشانه شناسى و دستگاه عصبى». ...

(تو 1296 ش)، شاعر و نویسنده. وى در قریه‏ى عنبران اردبیل در خانواده‏اى روحانى و عارف پیشه به دنیا آمد. جد مادرى وى شیخ على طالشى از عرفاى بزرگ بود. شفیعى به مدرسه نرفت و تحصیلات خود را بیشتر نزد مادرش فراگرفت و چندى خدمت سید محمدطاهر قرشى به تحصیل عربى پرداخت. بعد از دو سه سال استاد به وى اجازه تدریس ...

(تو 1294 ش)، نویسنده. در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایى را در دبستان عسجدى و دوره‏ى اول متوسطه را در دبیرستان دارالفنون و دوره دوم متوسطه را در دبیرستان شاهپور شیراز در شعبه‏ى علمى خوانده و علاوه بر تحصیلات عالیه در رشته زبان و ادبیات فرانسه، رشته‏ى علوم سیاسى را در دانشكده‏ى حقوق تهران به پایان رساند. ...

(تو 1293 ش)، مدرس، پزشك و نویسنده. تحصیلات متوسطه را در اصفهان و تحصیلات پزشكى را در دانشكده‏ى پزشكى تهران به سال 1317 ش به پایان رسانید پایان‏نامه‏ى خود را درباره‏ى اهمیت ویتامین ث در ارتش نوشت بعدها عهده‏دار مشاغلى از قبیل دستیار آزمایشگاه میكروبشناسى، دانشیار كرسى میكربشناسى، شد. در سال 1327 ش به ...