اثر اوست: قرآن وزیرى نسخ نیم دو دانگ تركى ثلث سه دانگ خوش با رقم: «احمد شفیق 1260» در موزه‏ى اسلامى ترك. ...

از او قرآن به قطع سلطانى ثلث و ریحان دو دانگ جلى عالى، نسخ كتابت یاقوتى خوش با رقم «احمد بن عبداللَّه الحجازى 872» در بقعه‏ى مولوى در قونیه موجود است. ...

از او قرآن نیم ربعى، نسخ كتابت خفى یاقوتى و سر سوره‏ها رقاع نیم دو دانگ (خوش بلكه عالى) با رقم «خدم به كتابة هذا المصحف المجید اقل عبادالله الغنى احمد ایزدى الملقب به سراج عفااللّه عنه فى شهور سنة اثنتین و تسعمائة (902) در كتابخانه‏ى آقاى شهیدزاده تقى‏زاده در همدان موجود است. ...

از او قرآن رحلى عظیم، نسخ كتابت جلى و رقاع خوش با رقم «قد شرفت من تحریر... فى اوایل شهر صفر المظفر سنة ثمان و ستین و مائه بعد الاف (1165). و انا العبد المذنب... ابومحمد خان بن سید مرعش خان الحسینى المرعشى...» در اونیورسیته‏ى اسلامبول موجود است. ...

از او قرآن خشتى، نسخ ریحان مانند كتابت خفى متوسط. نسبت به ابن‏بواب داده‏اند و صحیح نیست و رقم: «كتبه ابوالقاسم على... اربع مائة» از آن خوانده مى‏شود و بقیه را محو كرده‏اند. در موزه‏ى اسلامى ترك موجود است. ...

از او یك قرآن رحلى جلد ساغرى قهوه‏اى ضربى لولادار عالى با رقم «... ابوالفتح... محمود... كردى» (یمانه‏ى كلمات محو شده و از رقم فقط این سه كلمه را مى‏توان خواند) سال 728. در موزه‏ى ایران باستان وجود دارد. ...

از او یك جزو از قرآن با ترجمه و تفسیر فارسى (شبیه تفسیر تربت جام) ریحان خفى متوسط با رقم «ابوالعز عمر بن على بن محمد 603» در بقعه‏ى مولوى در قونیه موجود است. ...

از او یك قرآن وزیرى كه دو صفحه‏ى اول آن متن و حاشیه‏ى مذهب عالى و داراى جلد روغنى عالى بود، با نسخ كتابت (خفى متوسط) و با رقم: «اقل دعاگویان حقیقى ابن حسین الحسینى، ابوطالب النیریزى... به استكتاب این كتاب اللّه پرداخت.» «به تاریخ یوم الخمیس شهر جلیل‏القدر شعبان‏المعظم اتمام یافت سنة 1284...« براى فروش ...

شادروان عارف قزوینى، مردى آزادیخواه، شاعر، ترانه‏سرا، و خواننده و موسیقى‏دان بزرگ ایران كه قسمتى از شرح حال وى در جلد اول كتاب «مردان موسیقى سنتى و نوین ایران» آمد، راجع به خود در دیوان اشعارش چنین مى‏گوید: «اسمم ابوالقاسم تولدم در قزوین پدرم ملا هادى وكیل، مى‏توانم بگویم نطفه من به بدبختى بسته شده ...

ابراهیم بوذرى به سال 1274 شمسى در قریه كرود از توابع طالقان دیده به جهان گشود، پدرش ملا على‏اصغر بود، جد وى مرحوم سلطان محمد بود كه قرآن‏هاى بسیارى به خط زیباى وى موجود مى‏باشد. بوذرى، ابتدا در مكتبخانه‏ى كرود، شروع به فراگیرى دروس فارسى و قرآن كرد و حدود پنج سال داشت به تهران آمد و در منزل مرحوم شیخ ...

محمداسماعیل یاحقى، مردى بود هنردوست كه از میان تمام هنرها، به موسیقى علاقه‏اى خاص داشت و خودش هم از این هنر بى‏بهره نبود و همین علاقه موجب گشت تا دخترش فرخ‏لقا را كه استعدادى فراوان در موسیقى داشت نزد چند استاد بزرگ جهت فراگیرى فرستاد. فرخ‏لقا كه خانمى محترم و استعدادى شگرف داشت به سرعت در یادگیرى این ...

على‏اكبر شیدا (13 ه.ق) فرزند شاه‏ولى در شهر شیراز متولد و در تهران به سلك درویشان خانقاه صفى علیشاه پیوست و تا پایان عمر نیز در همان خانقاه زیست. علاقه و اعتقاد او به خانقاه و طریقت درویشى به حدى بود كه تصنیفى زیبا در مایه سه‏گاه به نام «مولود نبى، ص» ساخت كه یكى از بهترین آثار هنرى او به شمار مى‏رود. میرزا ...

عبدالقار مراغه‏اى ملقب به «حافظ» و «گوینده»، موسیقى‏دان معروف ایرانى (837 ه.ق) وى در آغاز در خدمت سلطان احمد جلایر در بغداد و مورد لطف وى بود چندانكه شاه او را «یا عزیز» خطاب مى‏كرد، سپس در سلك مصاحبان و ملازمان «میرزا میرانشاه» قرار گرفت. در سال 802 چون بكرات امیرتیمور شنیده بود كه میرانشاه همواره به ...

نورالدین محمد لاهیجى معروف به «نورا» و ملقب به خوشنویس ایران، از شاگردان میرعماد بود و نستعلیق را از همه‏ى شاگردان میر به او شبیه‏تر مى‏نوشت. هنگام قتل میرعماد نورا از اصفهان به لاهیجان رفت پس از اندك زمانى شاه عباس وى را به اصفهان خواست و دوباره او را به كار كتابت گماشت. از آثار شیواى نورا «جوامع‏الحكایات» ...

حاج میرزا عبدالحمید ملك‏الكلامى معروف به امیرالكتاب فرزند میرزا مجدالدین ملك‏الكلام كردستانى (و. سنندج 1262 ه.ش- ف. 1328 ه.ش) یكى از هنرمندان معروف معاصر ایرانى است. در شعر نیز دست داشت و در كلیه اقسام خط از نستعلیق، ثلث، نسخ، شكسته و رقاع از استادان مسلم عصر به شمار مى‏رفت. گذشته از خوشنویسى در نقاشى، ...

(بخش 1) (میر) محمد بن حسین حسنى سیفى قزوینى ملقب به عمادالملك و مشهور به میر، خطاط معروف ایرانى (و. قزوین حدود 961- مقت. 1024 ه.ق.). وى مقدمات علوم و خط را در قزوین آموخت و سپس سفرى به تبریز و كشور عثمانى و حجاز كرد و آنگاه به ایران بازگشت و در دربار شاه عباس اول به كار مشغول شد. مردى آزادمنش و به امور ...

(ع. بنده جاوید (خداى)) تبریزى، خوشنویس معروف (ف. 1039 ه.ق.). وى از بزرگان خوشنویسان عهد شاه عباس اول و شاگرد علاءالدین تبریزى و در نوشتن خطوط ثلث و نسخ و رقاع استاد مسلم است. نام او را در زمره حكیمان و عارفان و شاعران نیز آورده و گفته‏اند مردى بسیار مهربان و دروى مسلك بود و در شعر «باقى» تخلص مى‏كرد. ...

محمود بن اسحاق سیاوشان خطاط ایرانى قرن دهم ه. (ف. بلخ حدو 993 ه.ق.) وى از شاگردان میر على هروى و استاد زبردست خط نستعلیق است. او سفرهایى به بخارا و سمرقند و بلخ كرده. از آثار ممتاز وى نسخه‏اى از دیوان هلالى در كتابخانه سلطنتى ایران (تهران) است مورخ به سال 961 ه.ق. شهابى از شعر و موسیقى نیز بهره داشت ...

(ع. آفتاب دانشمندان) (حاج میرزا) محمد حسین قریب ملقب به شمس‏العلماء و متخلص به ربانى (و. گركان (از توابع آشتیان) 1222 ه.ش.- ف. 1305 ه.ش./ 1345 ه.ق.). وى مقدمات علوم را در زادگاه خود گرگان آموخت. سپس براى تكمیل تحصیلات به قم شتافت و در آنجا به تحصیل فقه و اصول و حدیث و تفسیر و ضمنا به تتبع در ادبیات ...

جلال‏الدین محمود ملقب به قطب مغیثى سلطانى، خوشنویس ایرانى (قر. 9 ه.) وى از معاصران و شاگردان میرزا جعفر تبریزى بایسنقرى و از اقران عبداللَّه طباخ و اظهر تبریزى خوشنویس بود. در آغاز از خوشنویسان دربار بایسنقر میرزا بود و سپس در كتابخانه سلطان ابراهیم میرزا بن شاهرخ تیمورى به كتابت مشغول شد و به مناسبت ...