(ز 1107 ق)، فقیه، مفسر، محدث، ادیب و عالم. وى با علامه محقق سبزوارى و علامه مجلسى صاحب «بحارالانوار» و فیض كاشانى معاصر بود او از شاگردان علامه مجلسى و از ایشان، در 1107 ق، به دریافت اجازه نایل آمد. شیخ حر عاملى در «امل الامل» او را از فضلاى معاصر خود مىشمارد. از آثار وى: «كنز الدقائق و بحر الغرائب» ...
(وف 1324 ق)، عالم امامى، مفسر و مصنف. در كشمیر به دنیا آمد. نواب ناصر علىخان، مروج مذهب جعفرى در لاهور، از وى خواست تا به لاهور رود و او به لاهور رفت و به كمك و تایید نواب ناصر علىخان توانست كتابهاى خود را تألیف كند و به همت نواب نوازش علىخان كابلى تصانیفش به چاپ رسید. وى در لاهور درگذشت. از آثار ...
(وف 301 / 300 / 299 / 297 ق)، محدث و فقیه امامى. اهل قم بود. در طلب حدیث سفرها نمود و از احادیث عامه بسیار شنید، و محدثین سرشناس آنها چون حسن بن عرفه و محمد بن عبدالملك دقیقى و ابوحاتم رازى و عباس ترقفى را ملاقات كرد. برخى گفتهاند كه او امام حسن عسكرى (ع) را نیز ملاقات كرده است. سعد كتب بسیارى تصنیف ...
(وف 573 ق)، عالم امامى، فقیه، محقق، متكلم، محدث، مفسر و شاعر. خانوادهى وى از جد و پدر و برادر و دو فرزندش عمادالدین على بن سعید و ظهیرالدین محمد بن سعید همه از علماى بزرگ شیعه بودند. وى از شیخ ابوعلى طبرسى، صاحب «مجمع البیان»، و عمادالدین طبرى و سید مرتضى رازى و برادرش، سید مجتبى رازى،و ابنالشجرى بغدادى ...
(776 / 766 -694 ق)، عالم امامى، فقیه، حكیم و ادیب. ملقب به قطبالدین و قطب المحققین و موصوف به علامهى رازى. چون در مدرسهاى كه وى تحصیل مىكرد شخص دیگرى كه لقب قطب داشت مشغول تحصیل بود وى به قطب تحتانى اشتهار یافت. در ورامین از نواحى رى به دنیا آمد و چون در آنجا نشوونما پیدا كرد به رازى شهرت یافت. بدیهى ...
(578 -505 ق)، محدث، مدرس، مفسر، ادیب، واعظ و فقیه شافعى. اصل وى از طریثیث نیشابور است. وى یگانه پیشواى شافعیان زمان خود بود. نزد پدرش و محمد بن یحیى، شاگرد غزالى، و عمر بن على، معروف به سلطان، و در مرو نزد ابواسحاق ابراهیم بن محمد فقه آموخت و از هبهالله بن سهل سیدى و عبدالجبار خوارى حدیث شیند. قطبالدین ...
(710 -634 ق)، طبیب، ریاضیدان، منجم، فیزیكدان، فیلسوف، عالم اشعرى شافعى و مفسر. معروف به قطب شیرازى و ملقب به علامه. در شیراز به دنیا آمد. پدرش ضیاءالدین مسعود پزشك و مدرس طب در بیمارستان مظفرى شیراز و در همان حال از بزرگان فرقه سهروردیه بود. قطبالدین محمود علم طب را نزد پدر و عموى خود فراگرفت. خرقهى ...
(1300 -1222 ق)، عالم امامى، فقیه اصولى، مفسر، رجالى و شاعر. اصلش از قزوین بود. نسب این خاندان به محمد بن زید شهید فرزند امام زینالعابدین (ع) مىرسد. در نجف به دنیا آمد و در حله ساكن شد. او را قزوینى كبیر نیز نامیدهاند، تا در مقابل یكى از فرزندزادگانش به نام مهدى بن هادى بن میرزا صالح بن محمد مهدى، ...
(وف 1139 ق)، عالم امامى، فقیه، محدث، مفسر، مدرس، متكلم، فیلسوف و خوشنویس.چون در مناظرات علمى كسى را یاراى سخن گفتن با او نبود به سلطانالعلماء مشهور شد. در چهارده سالگى به تحصیل روى آورد. دوران تحصیلات عالیه خود را در اصفهان به پایان رساند. در حوزهى علمیهى قاین، به تدریس فقه و فلسفه مىپرداخت و گاه ...
(وف 415 / 414 ق)، عالم امامى، قاضى، متكلم، مفسر، فقیه شافعى و اصولى معتزلى. وى شیخ معتزلیان در روزگار خود بود و آنان وى را به لقب قاضى القضات ملقب ساخته بودند. از على بن ابراهیم بن سلمه قطان قزوینى و از عبدالله بن جعفر بن فارس اصفهانى در اصفهان استماع حدیث كرد و همچنین از زیبر بن عبدالواحد اسدآبادى حفاظ ...
(1103 -1049 ق)، حكیم، ادیب، عارف، مفسر، محدث، محقق، قاضى و عالم امامى. معروف به قاضى سعید و ملا سعید قمى و ملقب به حكیم كوچك. از دانشمندان بزرگ شیعه و از مفاخر حدیث و حكمت و عرفان و ادبیات بود. وى از شاگردان ملا محسن فیض كاشانى و ملا عبدالرزاق لاهیجى و ملا رجبعلى تبریزى بود. او بسیار مورد توجه و تجلیل ...
(478 -378 ق)، قاضى، فقیه، محدث، مفسر، مدرس، مفتى، ادیب و شاعر. در نساى خراسان به دنیا آمد و در آنجا نشوونما یافت، و از قاضى حسن دامانى نسوى فقه آموخت. سپس به عراق و مصر و شام و مكه مسافرت كرد و تحصیل علم نمود و از ابو بكر حیرى و ابواسحاق اسفراینى در نیشابور و ابوذر هروى در مكه و ابننظیف در مصر و ابوالحسن ...
(1091 -1007 ق)، عالم، عارف، محقق، فقیه، محدث، مفسر، حكیم متأله، متكلم، ادیب و شاعر. فیض و پدرش، ملا شاه مرتضى، و فرزندش، محمد علمالهدى، و برادرش، ملا عبدالغفور بن شاه مرتضى، و فرزند برادرش، ملا محمد مومن بن عبدالغفور، و برادر دیگرش، نورالدین كاشانى، و فرزند برادرش، ملا محمدهادى یك خانواده علمى جلیل ...
(817 / 816 -729 ق)، عالم لغوى، ادیب، مفسر، قاضى و فقیه شافعى. نسبش به شیخ ابواسحاق شیرازى و به روایتى به ابوبكر صدیق مىرسید و لذا او خود را صدیقى معرفى مىكرد. اصل وى از فیروزآباد شیراز است، كه در كارزین به دنیا آمد و در آن جا در هفت سالگى قرآن را حفظ كرد. در هشت سالگى به شیراز رفت و از محضر علماى آنجا ...
(1419 -1327 ق)، عالم دینى، خطیب، واعظ، متكلم، مفسر و محدث. در تهران به دنیا آمد. مقدمات و ادبیات و سطوح را نزد اساتیدى همچون پدرش، آیتالله تنكابنى، و آقا شیخ یونس قزوینى و آقا شیخ على رشتى، و معقول و فلسفه را از میرزا طاهر تنكابنى و آقا میرزا محمود قمى و میرزا مهدى آشتیانى فراگرفت. وى حدود دو سال در ...
(1316 -1237 ق)، مقحق، مفسر، ادیب، صوفى، شاعر و طبیب. از سادات دشتكى شیراز بود. در فسا به دنیا آمد. در كودكى پدر و مادر خویش را از دست داد و تحت سرپرستى مادربزرگ و برادر به كسب علم و ادب پرداخت. در خدمت میرزا ابوالحسن مجتهد فسایى ابتدا علوم را و بعدها «شرح هدایه»، «شرح تجرید» و «معالم الاصول» و «مطول» ...
(ح 606 -544 ق)، مفسر، واعظ، مصنف، حكیم، اصولى و عالم اشعرى شافعى. مشهور به امام رازى و فخر رازى و امام فخرالدین، معروف به امام المشككین و موصوف به شیخالاسلام و ابنخطیب و ابنخطیب رى. اصل وى از طبرستان بود و در رى به دنیا آمد. وى شاگرد پدرش، ضیاءالدین عمر، در كلام بود و سلسلهى استادانش را،از طریق پدر، ...
(ح 1070- ح 1139 ق)، فقیه، اصولى، مفسر و شاعر. معروف به شریف، چون مادرش خواهر میرمحمد صالح خاتونآبادى بود. پدرانش همگى از علما بودند. وى در محلهى درب امام اصفهان به دنیا آمد. بدین دلیل به او امامى نیز مىگفتند. در نجف ساكن بود. او شاگرد علامه مجلسى ثانى و از ایشان و از علماى دیگرى از جمله احمد بن محمد ...
(س ششم ق)، فقیه، حافظ، مفسر، محدث و واعظ. معروف به فتال و فارسى و ابنالفارسى. نام و نسب او را گاهى به جهت انتساب به پدرش، محمد بن حسن، و گاهى به مناسبت جدش، محمد بن على، و گاهى به ملاحظهى جد عالىاش، محمد بن احمد، ذكر كردهاند. او از مشایخ ابن شهرآشوب است. فتال از شیخ طوسى و به واسطهى پدرش از سید ...
(1137 / 1135 -1062 ق)، عالم امامى، فقیه، محدث و مفسر. معروف به بها و تاج الفقها و فاضل اصفهانى. گاهى به جهت تألیف كتاب «كشف اللثام» به او كاشف اللثام گفتهاند. با این كه اصفهانى است، اما چون در اوایل زندگانى با پدرش، ملا تاجالدین حسن، به هندوستان رفت و مدتى در آنجا اقامت كرد، بعد از مراجعت به اصفهان ...