نظریه‌ها و شواهدی که ثروت، دسترسی به رسانه‌ها و دموکراسی را در سطح اجتماعی به هم پیوند می دهند ، سبب علاقه مجدد به عواملی گردید که به فرآیندهای انتقال و تثبیت رژیم‌ها کمک می کنند.

با بررسی روندها در طول زمان در این جوامع، می توانیم بررسی کنیم که آیا افزایش ارتباطات جهان وطن سبب کاهش واگرایی در فرهنگ‌های ملی شده است.

فرسایش اعتماد به این نهادها در بسیاری از جوامع پساصنعتی‌، همچنین در بسیاری از دموکراسی‌های جدید در اروپای مرکزی و آمریکای لاتین سطوح اندکی از اعتماد وجود دارد.

دموکراسی از طریق توسعه اقتصادی تقویت می شود، به ویژه در جوامعی که رفاه فزاینده، دسترسی همگانی به رسانه‌ها جمعی را افزایش داده است.

مدل‌های اقتصادسنجی معمولا از ثبت شواهد مربوط به نقش رسانه‌های جمعی به عنوان یک عامل میانجی در دموکراتیک شدن ناتوان هستند.

جریان‌های اطلاعاتی پر شتاب در سراسر مرزهای ملی، به ویژه در بازترین جوامع، تا چه حد با تغییرات ارزشی همراه بوده است؟

مسئله عدم مشارکت مدنی در درجه اول ریشه در جریان اصلی برنامه‌های سرگرم کننده عامه پسند تلویزیونی دارد و نه ژورنالیسم تلویزیونی.