در میان اساطیر هندی افسانه ای که شباهت فراوانی با حماسه سیاوش دارد، بی گمان اسطوره رامه (رامایانه) و همسرش «سیتا» ست. مقدمه داستان این است که «ویشنو» (ایزد خورشید) طی دوره های مختلف به صورت

ایزدبانوی باروری و کام‌ورزی مردم سومر - اینانا - پس از روی کار آمدن بابلیان و آشوریها ضمن حفظ اهمیت و خویشکاری اش تحت عنوان «ایشتر» دوباره ظاهر شد و حتی صدها سال بعد که یهودیان موحد از

شخصیت و اسطوره آدونیس در یونان کمابیش همان چیزی بود که در آیین فنیقی ها دیدیم؛ زیرا به عقیده برخی پژوهشگران، اساطیر یونانی نشأت گرفته از اساطیر فنیقی است و به همین جهت از بیان دوباره آن افسانه می

در مصر باستان که هم اکنون نیز شاهد آثار به جای مانده تمدن عظیم و پرشکوهش هستیم و به عقیده ویل دورانت تمدن و اساطیرش را از بین النهرین وام گرفته است، باز با پرستش «رب النوع» ها و الهه های گوناگون

با حمله اقوام سامی به بین النهرین، سومریان شکست می خورند و «اکدیان» قدرت را در دست می گیرند؛ آنها عناصر دین سومر را می پذیرند و تنها نامها را به زبان خود - که شاخه ای از زبانهای سامی و جد زبان عربی

سومریان که احتمالاً از حدود هفت هزار سال پیش در میان رودان (بین النهرین) اقامت گزیدند، مردیم کشتگر بودند و از این رو در ساختن کانالهای آبی و برقرار کردن شبکه های آبیاری مهارت داشتند. به همت ایشان بود که...

شاید برای بسیاری از ما ایرانیها یا کسانی که با فرهنگ و آیین و رسوم ما تا حدودی آشنایی دارند، بارها این سئوال مطرح شده باشد که عید نوروز و آیینهای مربوط به آن چه معنایی دارد؟ زیرا ممکن نیست مردم بسیاری...

مطابق نگرشِ معمول، اسطوره متشکل از واژه ها، آنهم عمدتاً در قالب یک داستان است. ما یک اسطوره را می خوانیم یا بدان گوش می سپاریم. اسطوره از چیزی حکایت می کند. با وجود این، در میان نظریه های درباب

تاریخ اجتماعی بشر آکنده از آیین‌ها و مراسمی است که انسان کوشیده است به کمک آنها زندگی خود را غنا بخشد. در پس این آیین‌ها می‌توان هراسها، امیدها و آرزوهای آدمی را دریافت. آیین‌ها از مهمترین نمودهای هویّت

آیین‌های تدفین و نحوه‌ی به خاک‌سپاری مردگان از دیرباز بسیار پر اهمیّت تلقّی می‌شدند، چرا که از نگاه انسان‌های کهن مرگ دریچه‌ای بود به زمان و جهانی دیگر. جهانی اسرارآمیز امّا واقعی که شخصِ درگذشته با ترس