حفظ و استحکام خانواده به معنای نگهداشت خانواده با صورتی بی محتوا و جسمی بدون جان و روابط و مناسبات در جهت خلاف یا مغایر با اهداف زندگی خانوادگی نیست، بلکه پابرجایی و استواری خانواده مبتنی بر سازوکاری سالم...

از آداب اساسی زندگی خانوادگی در راه و رسم نبوی، داشتن برنامه و تدبیر زندگی است. بهترین زندگی خانوادگی اگر بدون برنامه و بی تدبیر پیش رود با معضلات جدی روبه رو می شود و به بن بست می رسد.

از جمله ستون های پابرجایی، دوام، استحکام و کمال زندگی خانوادگی شکیبایی و بردباری است. زندگی خانوادگی همچون دیگر عرصه های زندگی خالی از فراز و فرود، و به دور از سختی و گرفتاری، و منهای اختلاف نظر و سلیقه...

اگر بر زندگی خانوادگی صراحت و صداقت حاکم باشد، و زن و مرد بدون پرده پوشی مشکلات را با یکدیگر در میان بگذارند و رفتار ابهام آمیز نداشته باشند، به راحتی می توانند با هم گفتگو کنند و کنار بیایند و مسائلشان...

زندگی خانوادگی پایگاه حکمرانی برای زن یا مرد نیست، بلکه کانون همکاری و تعاون و همراهی است؛ و تعاون و همکاری در خانواده از مصادیق مهم و والای فرمان الهی به تعاون و همکاری در امور نیک و هر آن چیزی است که...

در روابط و تعامل های انسانی چیزی چون «عفو» و «صفح» (بخشش و گذشت) کارساز نیست، و در زندگی خانوادگی این قاعده، قاعده ای حیاتی است. خداوند دوست دارد آن جا که آدمی می تواند مقابله کند و مجازات نماید، ببخشد...

در آموزه های معصومین چنین مطرح شده است که هیچ چیز همانند خشونت و درشتی و تندی روابط انسانی و اجتماعی را آسیب نمی زند و زشت نمی نماید، درحالی که هیچ چیز همانند رفق و مدارا و نرمی روابط انسانی و اجتماعی...

مدارا و سازگاری در زندگی خانوادگی به مفهوم نرمش پذیری، عدم سرسختی، و انعطاف پذیری از قواعد مهم و اساسی است که بدون آن زندگی پیوسته در کشاکش و اصطکاک طی خواهد شد.

قرار گرفتن زن و مرد در یک منظومه به نام خانواده و سیر آنان به سوی اهداف خانواده، جز با تفاهم و توافق به درستی میسر نیست. مراد از تفاهم و توافق درک و فهم مشترک و متقابل و نیز همفکری و همسویی در امور مشترک...

تکریم در لغت به معنای حرمت نگه داشتن، و بزرگوار شمردن و گرامی داشتن است1، و در روابط خانوادگی به صورت گرامی داشتن یکدیگر و حرمت هم را پاس داشتن و ارج نهادن به یکدیگر و قدردانی و تمجید و تحسین هم و سپاسگزاری...