اصطلاح اصول فقه، تعادل به معناي همانند و همسان بودن دو چيز و تراجيح به معناي برتري دادن است. در اصطلاح علم اصول فقه، تعادل و تراجيح و يا تعادل و ترجيح، عنوان فصلي است که درباره‌ي تعادل روايات، از

تطفيف، يعني کم فروشي کردن،‌ نقص در وزن و کيل (پيمانه) در لغت طف به معناي طرف و جانب آمده است، و مقدار کمي را که از طرف يک شيء جدا شود طف نامند، و به همين جهت طبرسي در مجمع البيان چنين گفته

اصطلاحي است فقهي که در لغت به معاني مختلفه و از آن جمله: دست در کاري کردن «کوشش در يافتن روزي از راه انجام کار» تعريف شده است. ليکن در اصطلاح فقه تصرف آن است که شخص بتواند نسبت به مالي که

حديث در اصطلاح محدثان و متکلمان عبارت است از قول يا فعل و يا تقريري که از ناحيه‌ي معصوم (عليهم‌السلام) نسبت به حکم يا موضوعي شرعي صادر مي‌گردد، که در اين مفهوم حديث و سنت تقريباً مترادف هستند،

«فقه» در لغت به معناي «فهم» است و در قرآن و حديث نيز به همين معني به کار رفته و به علم خاص و يا تخصص در دانش ويژه اختصاص ندارد. اما از اواخر سده‌ي اول هجري «علم احکام» «فقه» ناميده شد. با توجه

از ماده‌ي «شُهرَه» گرفته شده که به معناي اعلان و پخش و افشاي کار زشتي است که موجبات شرمساري براي افشا شونده نزد ديگران را فراهم مي‌کند. در اصطلاح فقه اماميه نيز در همين معني استفاده شده است.

در این قطب یك صدر، یك مقدمه و سه فن را مطرح كرده است: صدر: در بیان اینكه مهم‌ترین قسمت علم اصول همین قطب است، زیرا میدان كوشش مجتهدان در اقتباس احكام از اصول ادله است و این قطب متضمن بیان كیفیت

سرزمین ایران به ویژه خطه‌ی خراسان، در علم و معرفت برجستگان و نوابغی به عالم بشریت ارزانی داشته كه كمتر می‌توان نظیر آنان را در سایر سرزمین‌ها یافت. از جمله‌ی این برجستگان ابوحامد محمد بن محمد بن

دوست فاضل و گران مایه، آقای علی صدرایی خویی، تصویری از نسخه‌ای خطّی با عنوان رسالة فی بیان ما لم یثبت فیه حدیث صحیح من الأبواب، از مجد الدین فیروزآبادی (729-817ق) جهت تصحیح برای ویژه

اکنون که به حول و قوه‌ی الهی و امداد ارواح مقدّسِ پیشوایان معصوم (علیهم‌السلام)، کنگره‌ی بین المللی بزرگداشت ثقة الاسلام کلینی برپا شد و در آن، با همّت عالمان و پژوهشگران و بسیاری از اهل فضل و نیّت‌های...