راهبردهای کنترل فراشناختی فکر که به منظور حذف و بیرون راندن افکار از هشیاری انجام می شوند، احتمالا مؤثر نیستند، هر چند اغلب بیماران گزارش می کنند که از این راهبردها استفاده می کنند.

برخی بیماران، ایجاد تمایز بین باور درباره‌ی کنترل و تجارب کنترل را سودمند میدانند، چون این دو مقوله یکسان نیستند.

در این مقاله به بررسی نقش این عناصر در مدل فراشناختی اختلال وسواسی- اجباری که اساس مفهوم سازی و درمان را تشکیل می دهند، می پردازم.