اسيران جنگي براي مسلمانان به منزله غنايم جنگي بودند(که از آن يک پنجم طبق قوانين مذهبي به خليفه تعلق داشت و چهار پنجم ديگر براي تقسيم بين سربازان منظور مي شد

تعداد بناهاي دفاعي در ايران بسيار زياد بود، زيرا اماکن کوهستاني براي احداث همه نوع استحکامات مناسب است. ايجاد اين بناها اغلب به زمان ساسانيان و يا حتي به قبل از آن بازمي گشت. در مورد فارس اطلاع داريم که...

از آنجايي که بنابر عقايد اسلامي برخوردهاي جنگي فقط ممکن است با غير مسلمانان صورت بگيرد (آنچه که به زودي به صورت نظريه اي درآمد)، مقررات حقوقي جنگ نيز فقط براي نبرد با پيروان ديگر اديان وضع شده بود. قبل...

تسليحات سپاهيان در نخستين قرون اسلامي، در چهارچوب متداول آن حفظ شد. سلاح اصلي، شمشير و نيزه بود که راجع به آنها به علت معمولي بود نشان فقط به ندرت(1) صحبت شده است، علاوه بر آن تير(اغلب از چوب: نشّاب)(2)...

سپاهياني که در ايران در دوران استيلا و در دهه هاي نخستين پس از آن در نبرد بودند، اختلافي اساسي با نيروهايي که اعراب در بخشهاي ديگر مناطق فتح شده به کار مي گماردند، نداشتند. بنابراين، نظري کلي از اوضاع...

مسايل کشاورزي و کار گردآوري ماليات بستگي نزديک با تنظيم تقويم دارد، اما سال اسلامي به عنوان سال قمري خالص، براي تعيين دقيق زماني، که به تغييرات جوّي و فصول مربوط مي شود، به کار نمي آمد. از اين رو ضروري...

برداشتها و ضوابط نسبتاً انساني که در قلمرو حکومت اسلامي در برابر قشرهاي تحت فشار و افراد غير آزاد، حاکم بود، وضع ناگوار بردگان و به طور کلي اختلافات و تشنجات اجتماعي و طبقاتي را تا حدود زيادي در مباينت...

علاوه بر وسايل ارتباط زميني، کشتيراني در رودخانه، در ايران نقش کم اهميتي را ايفاء مي کرد. بسياري از ولايات، مانند جبال، ديلم، طبرستان و در جنوب، کرمان فاقد هرگونه رودخانه هاي قابل کشتيراني بود.

در قرون نخستين اسلامي، نخست به علت وابستگي حيات اقتصادي به راهها و وسايل ارتباطي، و به سبب وابستگي پُست- با همه ارزش آن براي تشکيلات اداري- به امر ارتباطي، همچنين به سبب اهميت ارتباطات براي حفظ امنيت

مانند همه کشورها در قرون وسطي، مقياسات و اوزان در قرون نخستين ايران اسلامي (که فقط از آن در اينجا صحبت مي شود)، يکسان تعيين نشده است.