مارگارت گووینگ (1)، مورّخ انگلیسی، خاطرنشان کرده است که تحول دانش هسته ای از تقارن مقدّر میان کشف شکافت و، چند ماه بعد، شروع جنگ جهانی دوم، متأثر بوده است.

می شد تصور کرد که بعد از جنگ، امریکاییان، اسرار مربوط به بمب اتمی را افشا کنند. دیدیم چنین نشد. پس از خاتمه ی مخاصمات، ایالات متحده ی امریکا و انگلیس می خواستند

از سال 1940 به بعد، اطلاعاتی که متفقین، مخصوصاً انگلیسیها، از منابع مختلف کسب کرده بودند حاکی از آن بود که آلمانیها روی شکافت اورانیوم کار می کنند. آنها ذخایر مهمی

آنها دیگر مهار نتایج اکتشافاتشان را در اختیار نداشتند؛ حالا این مهار در دست نظامیان و سیاستمداران بود. رودولف پایرلز، 40 سال بعد در خاطراتش می نویسد:

در حین جنگ جهانی دوم، فِرمی و زیلارد خیلی زود به اهمیت استفاده از موادِ هرچه خالص تر پی بردند: فِرمی و آندرسون با دقت زیاد، مقطع مؤثر جذب نوترونها در

آقا، نتایج پاره ای از آزمایشهای جدید ا. فِرمی و ل. زیلارد، که به صورت دستنویس در اختیارم گذاشته اند، مرا بر آن می دارد که فکر کنم عنصر اورانیوم در آینده ای نزدیک

درباره ی نقش آلبرت اینشتین و دانشمندان پناهنده ی دیگر در تصمیماتی که به ساختن بمب اتمی منجر شد، غالباً پرسشهایی مطرح می شود. چگونه این دانشمندان مجبور شدند

وقتی پرزیدنت هیندنبورگ در30 ژانویه 1933 هیتلر را به صدارت برگزید، دو نفر درگیر از نازی ها: هرمان گورینگ و ویلهلم فریک(1)، در دولت شرکت داشتند.

شماری از وقایع سنتی که موجب فروپاشی جمهوری و ایمار و ظهور نازیسم شد ، از جمله مشکلاتی است که دمکراسی تازه پا گرفته در مدت کوتاهش

چند صباحي است که متکثر شدن خواسته هاي اقتصادي، سياسي و اجتماعي جوامع مدني در اروپا، بسياري احزاب اين قاره را به صرافت انداخته است که براي انعکاس نيازهاي جامعه مدني، پيش برد برنامه هاي حزبي، تشکيل دولت...