جستجوی تبار، یکی از ویژگیهای اساسی روشی رویکرد تبارشناختی است و نمونه های بسیار از آن را در آثار فوکو می توان یافت.

نقد از موضع معرفت شناختی به معنای پرسش از نسبت میان تبیین‌های فوکو و واقعیت است.

نوعی هرمنوتیک را باور دارد که معتقد است نشانه ها به سادگی بر مدلولها دلالت ندارند؛ آنها تأویل های تو در تویی هستند که خود نیازمند تفسیر و تاویلند.

هیچ جایگاهی مبرا از حضور قدرت نیست؛همین امر سبب می شود تا تبارشناسی در مسأله‌های مشکوک به حضور روابط قدرتی باشد و تلاش کند تا این روابط را در آن پی جویی کند.

اعتقاد به هویت‌های متکثر نیز بر عدم تعین‌های موجود در تاریخ و ضرورت ارتباط مستقیم با رویدادهای آن تأکید می ورزد و همه این مبانی، پژوهشگر تبارشناس را بر نگریستن مسائل از زاویه تاریخی وا می دارند.