اگر انسان، از راه راستی که فطرتش او را به آن دعوت می‌کند و هدایت الهی به سوی آن سوقش می‌دهد منحرف شود، قطعا لوازم سعادت زندگی را از دست داده است

هر تکیه‌گاهی نمی‌تواند قابل اعتماد باشد. تقریبا همه انسان‌ها برای خود تکیه‌گاهی قرار میدهند؛ تفاوت آن‌ها در انتخاب تکیه‌گاه است.

فقدان نشاط، موجب انقباض روح و فقدان هیجان می‌شود و همین امر سبب فقدان توان لازم برای عمل می‌گردد و در نتیجه، به ناکامی می‌انجامد.

دنیا، سرای عمل است که در آن افراد به انجام دادن طاعت و ترک معصیت فراخوانده می‌شوند. بنابراین، دنیا جایی نیست که فرد در آن آزاد باشد و هر رفتاری که می خواهد انجام دهد.