خودبزرگ بینی، خودشیفتگی، نارسیسیسم نوعی اختلال است که با احساس عمیق اهمیت دادن به خود و تخیل منحصر به فرد بودن خود مشخص می شود. برای اطلاعات بیشتر در رابطه با این رفتار خاص و اختلال، ادامه مطلب را بخوانید.

در این مقاله آیاتی را درباره نکوهش خودستایی به عنوان یکی از آثار خودبزرگ بینی می خوانیم.

برخی از مفاسد اخروی خود بزرگ بینی، حبط عمل و هلاکت می باشد. همچنین برخی از راهکارهای مبارزه با آن توجه کردن به مبدأ و مقصد و توجه به مقدرات الهی می باشد؛ انسان باید ببیند از کجا آمده و مقصدش کجا ست.

عوامل بیرونی خودبزرگ بینی اینها ست: شیطان، مفاخر دنیا، کثرت جمعیت، انکار معاد، علم و دانش بشری. همچنین مفاسد دنیوی این حرکت، دور شدن از مواهب و فیوضات الهی، محروم شدن از توفیق توبه و باز ماندن از ترقیات...

خودبزرگ بینی بدتر از گناهان اعضاء ظاهری است زیرا گناهان اعضاء جوارحی را به راحتی می توان به وسیله توبه، عبادات و طاعات از بین برد، ولی خودبزرگ بینی از صفات نفسانی و درونی است که ازاله و از بین بردن آن...

یکی از ویژگی‌های منفی در آدم‌ها، غرور است. نام‌های دیگرش «خودبرزگ‌بینی»، «خودبرتری»، «خودپسندی» و «تکبر» است. این صفت بد، باعث می‌شود فرد از لذت دوستی با دیگران محروم شود.