ملا عبدالحميد قزويني ساکن نجف اشرف با من مأنوس بود. خيلي وقت ها روزهاي پنج شنبه براي حضور در مجلس روضه ي امام حسين عليه السلام به منزل ما مي آمد. ايشان از اشخاصي بود که زيارت مخصوصه ي امام حسين عليه

روزي در مجلس سيد، صحبت از قضاياي کساني که حضرت مهدي عليه السلام را ديده اند به ميان آمد، سيد فرمود: روزي ميل پيدا کردم نمازم را در مسجد سهله بخوانم. آن وقت، ساعتي بود که فکر مي کردم کسي آنجا نيست.

شب چهارشنبه اي به مسجد سهله مشرف شدم. در حجره ي فوقاني که متصل به گنبد مقام حضرت مهدي (عجل الله فرجه) است منزل نمودم. همان جا به قصد اين که براي نافله ي شب و تهجد بيدار شوم، خوابيدم. وقتي بيدار شدم ديدم...

شخص صادقي که دلاک (کيسه کش حمام) بود، پدر پيري داشت. او در خدمتگزاري پدرش کوتاهي نمي کرد، حتي اين که خودش کنار مستراح براي او آب حاضر مي کرد و منتظر مي ايستاد تا بيرون بيايد و او را به جاي اولش برساند....

در سال 1327 با اهل و عيال به عتبات مشرف شديم و روز سه شنبه به مسجد کوفه رفتيم. رفقا خواستند به نجف بروند، ولي من گفتم: خوب است شب چهارشنبه براي اعمال به مسجد سهله برويم و روز چهارشنبه به نجف مشرف شويم.

سيدي جليل، که صاحب ورع و تقوي و از پير مردهاي نجف اشرف بود با من رفاقتي داشت. ايشان منزوي بود و زياد با ديگران مخلوط نمي شد. شبي او را به منزل خود دعوت کردم تا با هم مأنوس باشيم. ايشان هم تشريف آوردند....

محمد بن ابي الرّوّاد رواسي مي گويد: روزي در ماه رجب با محمد بن جعفر دهّان به طرف مسجد سهله مي رفتيم. او به من گفت: مرا به مسجد صعصعه ببر.

شبي با جمعي از رفقا به مسجد سهله مشرف شديم. ديديم رکن قبله ي مسجد طرف شرقي همان جا که مقام حضرت حجت عليه السلام واقع است، روشن مي باشد.

با پدرم - مرحوم آقاي سيد باقر قزويني رحمه الله - به مسجد سهله مي رفتيم. وقتي نزديک مسجد رسيديم به او گفتم: اين حرف هايي که از مردم مي شنوم، يعني هر کس چهل شب چهارشنبه به مسجد سهله بيايد حضرت مهدي عليه...

روزي در مجلس درس فخرالشيعه، آيه الله علامه بحرالعلوم قدس سره (1) در نجف اشرف نشسته بوديم که عالم محقق جناب «ميرزاابوالقاسم قمي» - صاحب کتاب «قوانين» - براي زيارت علامه وارد شدند.