طبقه بندی علوم در منابع کهن ریشه در دو منبع وحی و عقل دارد و مبتنی بر تجربه ذهنی و عینی اندیشمندان اسلامی و منبعث از هستی‌شناسی، معرفت شناسی و روش شناسی برگرفته از نگاه توحیدی است. در نتیجه یک

بحث از علم دینی، و به تعبیر خاص‌تر، ضرورت تحول در علوم انسانی از منظر اسلامی، مدتی است که چالش‌هایی را در کشور برانگیخته است. اما چرا این بحث در جامعه کنونی ما مطرح شده، و چرا این اندازه نزاع شدید

اندیشه اسلامی کردنِ «علوم غربی» در دو دهه هفتاد و هشتاد قرن بیستم شدت گرفت و تاکنون کم و بیش ادامه دارد، اما آن چه بیشتر نمود دارد، انفعالی بودن بیشتر این تلاش‌هاست. معنای کنونی علم که در غرب متداول

علم و به خصوص علوم انسانی همواره نقش اساسی در مسیر پیشرفت و تعالی بشر ایفا نموده‌اند و این امر در جهان اسلام با توجه به تأکید اسلام بر علم و علم آموزی برجستگی دو چندانی داشته است. در دوران متأخر با وقوع

این مقاله به بررسی رویکرد طه عبدالرحمن، متفکر معاصر مغربی در بحث اسلامی سازی علوم انسانی پرداخته است. پس از مباحث مقدماتی، ادله‌ای بر بحث امکان اسلامی‌سازی علوم انسانی بیان شده و سپس با اتخاذ یک

حسن حنفی از روشنفکران معاصر مصر، سالیانی از عمل خود را به تألیف آثار گوناگونی در حوزه «اسلام و تجدد» و یا به تعبیر او «التجدید و التراث» (بازسازی و میراث) گذرانده و عکس العمل‌های متفاوتی را برانگیخته