امکان ندارد کیهان توده ای باشد محصول تصادفی محض. کیهان نظم و نظام های بسیار خاص و شاخصی از خود نشان می دهد: ماده شکل کهکشان ها را به خود می گیرد، که این ها نیز به نوبه ی خود شکل ستارگان ونظام های سیاره

وقت آن رسیده که به مسئله ی اعتبار استقرار برگردیم؛ یعنی اعتبار آن استنتاج هایی که گرچه مقدمه ها دلیلی برای نتیجه به دست می دهند، ولی حتی اگر این مقدمه ها صادق باشند، نتیجه همچنان ممکن است کاذب از آب در...

می دانیم که همه چیزبا گذشت زمان خراب می شود. بعضی وقت ها، بخش هایی از چیزها جایشان را با بخش هایی دیگر عوض می کنند. کلاج موتورسیکلت ها یا ماشین هایمان راعوض می کنیم. بام خانه هایمان را تعمیر می کنیم. یا

همه ی ما معتقدیم که شیء ها می توانند از تغییر جان سالم به در برند. مثلاً، وقتی من روی گنجه ی اتاقم نقاشی می کنم، گرچه رنگ گنجه عوض می شود، ولی گنجه با تغییر رنگ همچنان همان گنجه است. یا وقتی مدل مویتان...

همه ی ما با زمان آشناییم. برای آینده مان برنامه می ریزیم؛ چیزهایی را از گذشته به یاد می آوریم؛ و گاهی هم ازاین که فقط درحال به سر می بریم لذت می بریم. ضمناً استنتاج هایی هم انجام می دهیم که به زمان مرتبط...

جملات ما فقط به این شکل نیست که فلان چیز فلان جور است. گاهی به شیوه های گوناگون سخن ازاین می گوییم که فلان چیز حتماً و ضرورتاً فلان جورخواهد بود: «باید باران بیاید».، «ممکن نیست باران نیاید»، «ضرورتاً...

شرطی جمله ای است به شکل «اگر a آنگاهc»: . a ⟶ c منطقدان ها به a مقدّم و به c تالی می گویند. در ضمن یکی ازاساسی ترین استنتاج ها در خصوص شرطی ها وضع مقدّم است:

وقتی درباره ی مسائل ومباحث عادی وهر روزه می اندیشیم، اغلب همه چیز ساده به نظر می آید. ولی این نگاه غلطی است. وقتی مسائل نامعمول تری را بررسی می کنیم. سادگی به یکباره ناپدید می شود. درباره ی مسئله ی ارجاع...

عبارت های خاصی هستند که می توانند جای موضوع [یا نهاد] جمله بنشینند، و ما هم تا حالا درباره ی آن ها صحبت نکرده ایم. منطقدان ها اغلب به این عبارت ها وصف های خاص (1)، و گاهی هم فقط وصف، می گویند.

استنتاج ها شامل کلمات یا عباراتی بودند مثل«یا» و«چنین نیست که». این عبارات به جمله اضافه می شوند وجمله ی جدیدی می سازند. ولی استنتاج های بسیاری هم داریم که ظاهراً به شکل کاملاً متفاوتی عمل می کنند. مثلاً: