حق، از نامهای خدا و از صفات او و به معنی درست و واقع و کامل و عدل و به معنی قرآن و اسلام و ملک و مال و شایسته و واجب و لازم و ثابت و راست و نقیض باطل و استواری و بهره و نصیب و

عنوان اسدالله الغالب = حیدره، رسول‌الله (صلی الله علیه و آله و سلم) امیرالمؤمنین (علیه السلام) را به سبب پایداری و پیروزمندی در جنگها و شجاعت خارق‌العاده‌ی او اسدالله الغالب و حیدره و قسوره (شیر)

یکی از دلایل تقدم و افضلیت علی (علیه السلام) بر صحابه‌ی رسول‌الله و کافه‌ی افراد خلق حدیثی است صحیح و متواتر (الغدیر، 219/3) به نام حدیث طیر (مرغ) که انس بن مالک صحابی و خدمتکار

سفر هجرت از مکه به مدینه روز جمعه دوازدهم ربیع‌الاول سال سیزدهم بعثت (622 ق) به پایان رسید و رسول‌الله (صلی الله علیه و آله و سلم) بعد از ظهر آن روز از «قُبا» - در حومه‌ی شهر - وارد مدینه

صلاة در لغت عرب مانند نماز در فارسی به معنی دعا و تعظیم و عرض سپاس و درود است (مفردات الفاظ القرآن، 285؛ خرده اوستا، پور داوود، 103) و در عرف اسلام عبادات و اعمال معینی است که

رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) بعد از مرگ مادرش آمنه بَنت وَهب و جدش عبدالمطلب در هشت سالگی به خانه عمش عبدمناف مکنّی به ابوطالب منتقل شد و او و همسرش فاطمه بنت اسد مانند پدر و

در احادیث شیعی و سنی و ادبیات اسلامی روایاتی نقل شده که آفتاب به دعای رسول‌الله (صلی الله علیه و آله و سلم) از مغرب بازگشت تا امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) بتواند نماز عصر را در وقت خود اداء

رایَت در لغت به معنی درفش فرماندهی کل و بزرگترین پرچم است. آن را اُمّ الحرب یعنی مرکز و اصل و اساس جنگ گفته‌اند زیرا تا در میدان برافراشته است بدان معنی است که فرمانده در مرکز ستاد باقی

این حدیث جزو مشهورترین احادیثی است که از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در حق نواده‌ی گرامیش حسین بن علی (علیه السلام)، از طریق فریقین نقل شده است. این حدیث را احمدبن حنبل و

از جمله‌ی فضایل امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) و از دلائل امامت و برتری او بر سایر صحابه آن است که رسول‌الله (صلی الله علیه و آله و سلم) او را همسان خود و سایر انبیاء معرفی می‌کرد و نه تنها