برون حجره همه پایکوب و دست افشان  درون حجره یکى بود دست و پا مى زد  ستاده بود و جوادالائمه جان مى داد  از او بپرس که زخم زبان چرا مى زد  شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

می‌سوزم از سوز عطش چون گل در آتش در مجمر درد و بلا می‌سوزم امشب بر حال زار خود نمی‌سوزم درین حال بر حال شاه کربلا می‌سوزم امشب شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

صبر و قرار و طاقت و تابم نمانده ست  مانند شمعی بیصدا می‌سوزم امشب  دارم دلی پر خون و پر درد و شکسته  دارم به لب چون نی نوا می‌سوزم امشب  شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

هستم جواد و در جوانی میدهم جان  در کنج حجره بر ملا میسوزم امشب  گویند هر دردی دوایی دارد اما  نَبوَد به درد من دوا میسوزم امشب  شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

نگرانِ نَفَسِ سوخته ام نیست کسی  تشنه جان بازم و دنیای دگر می خیزم  به گمانم دگر این عمر وصالی ندهد  در جوانی ز پی بار سفر می خیزم  شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

جگرم سوخت ولی یاد مدینه هستم آن در سوخته پیوسته دهد بر بادم یادم از خد تریب آمده و از گودال تا به حجره رخ خود روی زمین بنهادم شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

سوخت در حجره ی در بسته همه بنیادم کس در این حجره نباشد برسد بر دادم نفسی نیست مرا بس که به خود پیچیدم پا به سر آتش و خاموش بود فریادم شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

همچو جدم جان سپردم کام عطشان پیکرم اما نشد از کینه عریان جای همدردی به اشکم خنده کردند خنده های شامیان را زنده کردند شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

ای خدا شد همسر من قاتل من بی حیا با طعنه سوزانده دل من شد زمین و آسمان لبریز آهم حجره ی در بسته گشته قتلگاهم شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به چشم نیلی ات بنگر، به چشمان ترم مادر ز ظلم همسرم، چون مرغ بی بال و پرم مادر اگر چه قاتلم در پشت در خنده به حالم کرد ولی من یاد خون سینه و میخ درم مادر شهادت امام جواد علیه...