0
مسیر جاری :
حافظ

به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد تو را در این سخن انکار کار ما نرسد
حافظ

به حق صحبت دیرین که هیچ محرم راز

به حق صحبت دیرین که هیچ محرم راز به یار یک جهت حق گزار ما نرسد
حافظ

دلا ز رنج حسودان مرنج و واثق باش

دلا ز رنج حسودان مرنج و واثق باش که بد به خاطر امیدوار ما نرسد
حافظ

هزار نقش برآید ز کلک صنع و یکی

هزار نقش برآید ز کلک صنع و یکی به دلپذیری نقش نگار ما نرسد
حافظ

من چو از خاک لحد لاله صفت برخیزم

من چو از خاک لحد لاله صفت برخیزم داغ سودای توام سر سویدا باشد
حافظ

تو خود ای گوهر یک دانه کجایی آخر

تو خود ای گوهر یک دانه کجایی آخر کز غمت دیده مردم همه دریا باشد
حافظ

از بن هر مژه ام آب روان است بیا

از بن هر مژه ام آب روان است بیا اگرت میل لب جوی و تماشا باشد
حافظ

خوش بود گر محک تجربه آید به میان

خوش بود گر محک تجربه آید به میان تا سیه روی شود هر که در او غش باشد
حافظ

ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست

ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
حافظ

روا مدار خدایا که در حریم وصال

روا مدار خدایا که در حریم وصال رقیب محرم و حرمان نصیب من باشد