0
عضویت / ورود
جمعه، 30 آذر 1403 ( سال تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرین )
مسیر جاری :

#اشعار حافظ در راسخون

#اشعار حافظ در مقالات

#اشعار حافظ در فیلم و صوت

#اشعار حافظ پرسش و پاسخ

#اشعار حافظ در مشاوره

#اشعار حافظ در خبر

#اشعار حافظ در سبک زندگی

#اشعار حافظ در مشاهیر

#اشعار حافظ در احادیث

#اشعار حافظ در ویژه نامه

تازه های پیامک
سلام ماه محرّم سلام ماه عزا
شال عزا به گردنِ بقیة الله ست
محرم ماه حزن آل طاهاست
سینه ام سوخت، دلم غم آمد
دل دمادم نینوایی می شود
دوباره ماه محرم دوباره ماه عزا
نوحه باز چه شور است روی پرچم ها
سوگ جانسوز امیر شهدا می آید
دوباره ولوله و شور دسته های عزا
و کاروان حسینی خموش می آید
ویژه نامه ها
ویژه نامه دفاع مقدس
پنجشنبه، 10 مهر 1399
آثار منتخب فراخوان حروف نگاری لبیک یا حسین
يکشنبه، 6 مهر 1399
بیشترین بازدید هفته
عمرتون صد شب یلدا دلتون قدر یه دنیا توی این شبهای سرما یادتون همیشه...
مي دوني 721 يعني چه؟ يعني بين 7 آسمان و 2 دنيا،1 را دوست دارم ، اونم تويي.
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من دل من داند و من دانم و دل داند و من خاک...
رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود... رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود.(سعدي)
يا مكن با پيل بانان دوستي / يا بنا كن خانه ای در خورد پيل ![ سعدي ]
دایم گل این بستان شاداب نمی ماند
همت بلند دار که مردان روزگار / از همت بلند بجائي رسيده اند« سعدي»
خدایا من در کلبه فقیرانه خود چیزی را دارم که تو در عرش کبریای خود نداری،...
دلت شاد و لبت خندان بماند برایت عمرجاویدان بماند خدارا میدهم سوگند برعشق هرآن...
از سه چيز بايد حذر كرد، ديوار شكسته، سگ درنده، زن سليطه ! «ضرب المثل ايراني»
اشعار حافظ
حافظ

گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب

گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب من به بوی سر آن زلف پریشان بروم
حافظ

چون صبا با تن بیمار و دل بی طاقت

چون صبا با تن بیمار و دل بی طاقت به هواداری آن سرو خرامان بروم
حافظ

در ره او چو قلم گر به سرم باید رفت

در ره او چو قلم گر به سرم باید رفت با دل زخم کش و دیده گریان بروم
حافظ

بعد از این دست من و زلف چو زنجیر نگار

بعد از این دست من و زلف چو زنجیر نگار چند و چند از پی کام دل دیوانه روم
حافظ

گر ببینم خم ابروی چو محرابش باز

گر ببینم خم ابروی چو محرابش باز سجده شکر کنم و از پی شکرانه روم
حافظ

آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم

آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم خاک می بوسم و عذر قدمش می خواهم
حافظ

من نه آنم که ز جور تو بنالم حاشا

من نه آنم که ز جور تو بنالم حاشا بنده معتقد و چاکر دولتخواهم
حافظ

بسته ام در خم گیسوی تو امید دراز

بسته ام در خم گیسوی تو امید دراز آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم
حافظ

ذره خاکم و در کوی توام جای خوش است

ذره خاکم و در کوی توام جای خوش است ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم
حافظ

چون کائنات جمله به بوی تو زنده اند

چون کائنات جمله به بوی تو زنده اند ای آفتاب سایه ز ما برمدار هم