0
حافظ

به سعی خود نتوان برد پی به گوهر مقصود

به سعی خود نتوان برد پی به گوهر مقصود خیال باشد کاین کار بی حواله برآید
حافظ

نسیم زلف تو چون بگذرد به تربت حافظ

نسیم زلف تو چون بگذرد به تربت حافظ ز خاک کالبدش صد هزار لاله برآید
حافظ

زهی خجسته زمانی که یار بازآید

زهی خجسته زمانی که یار بازآید به کام غمزدگان غمگسار بازآید
حافظ

اگر نه در خم چوگان او رود سر من

اگر نه در خم چوگان او رود سر من ز سر نگویم و سر خود چه کار بازآید
حافظ

مقیم بر سر راهش نشسته ام چون گرد

مقیم بر سر راهش نشسته ام چون گرد بدان هوس که بدین رهگذار بازآید
حافظ

چه جورها که کشیدند بلبلان از دی

چه جورها که کشیدند بلبلان از دی به بوی آن که دگر نوبهار بازآید
حافظ

آن که تاج سر من خاک کف پایش بود

آن که تاج سر من خاک کف پایش بود از خدا می طلبم تا به سرم بازآید
حافظ

گر نثار قدم یار گرامی نکنم

گر نثار قدم یار گرامی نکنم گوهر جان به چه کار دگرم بازآید
حافظ

مقیم زلف تو شد دل که خوش سوادی دید

مقیم زلف تو شد دل که خوش سوادی دید وز آن غریب بلاکش خبر نمی آید
حافظ

بسم حکایت دل هست با نسیم سحر

بسم حکایت دل هست با نسیم سحر ولی به بخت من امشب سحر نمی آید