دروغ به قدری زشت و زیانبار است که منشا دیگر گناهان و بدی ها می شود.

هنگامی که پدر و مادر با سخن و عمل خود به فرزندان راستگویی را می آموزند، فرزندان نیز طبق این تربیت صحیح پرورش می یابند و در طول زندگی آنها این تربیت والدین تاثیر بسزایی خواهد داشت.

وقتی انسان کار خود را صحیح و با شرایط لازم انجام دهد، آنگاه اساساً به دروغ احتیاجی احساس نمی کند، اما وقتی هنگام انجام کار توجه کافی و لازم را نمی کند یا اصلاً عمداً کار نادرستی را انجام می دهد، آنگاه...

کسی که دروغ می گوید هم خود او گامی به سوی کجراهه انحراف برداشته است و هم ذهن دیگران را از آنچه واقعیت است به سمت گفتار خود منحرف و منصرف می کند.

دروغ به قدری مخرب است که گاهی دروغ پردازی یک شخص یا یک گروه می تواند سبب ایجاد فتنه در جامعه شود و امنیت و آرامش مردم را سلب کند.