نظام تربیتی‌ای که در مقام تفکر، ایمان به خداوند را به منزله مبدأ مستی و آفریدگار جهانیان، سربرگ دفتر خویش ساخته است، در مقام عمل، التزام به قوانین الهی را شعار و ایدئولوژی خود قرار می دهد

توحید در خالقیت بیانگر پیوند خالقیت و مخلوقیت بین خداوند و آفریده‌های اوست؛ به گونه‌ای که آدمی احدی را جز خداوند مبدأ هستی و آفرینش جهان و انسان نشناسد.

تربیت یافته اسلام، نگاه به زندگی را به گونه ای کاملا متفاوت با فرد غیر مسلمان می بیند. آثار و نتایج این اختلاف نظرها در رفتار و زندگی و معیشت فرد فرد انسانها به روشنی برجای می ماند.

اصل حکمت در نظام آفرینش، که امور با تدبیر ربوبی و هدایت و نظارت خداوندی جریان می یابد، کوچکترین خلل و نارسایی و بیهودگی و سرخوردگی به چشم نمی خورد

طرح اصول تربیتی اسلام زمینه لازم را برای بازشناسی و تشخیص روش‌های تربیتی این دین فراهم می‌آورد. روش‌های تربیتی اسلام نیز، خود، با مبانی و اصول همسو و هماهنگ بوده، در تناسب و تلازم با یکدیگر قرار می گیرند.

اینکه انسان موضوع تعلیم و تربیت قرار می گیرد و شایستگی لازم را برای فراگیری و آموزش و تربیت پذیری به خوبی از خود ابراز می دارد، نشان کرامت ذاتی اوست.

یکی از راه‌های دست‌یابی به یک زندگی خوب و ایده‌آل از منظر فرهنگ و آموزه‌های دینی و قرآنی، درنگ و تأمل در فلسفه و هدف زندگی است، به طور کلی اگر انسان‌ها جواب مناسبی برای این سؤال راهبردی و اساسی داشتند...

در آموزه‌های اسلامی تأکید می‌شود که مؤمن، برادر مؤمن است؛ چشم اوست؛ راهنمای اوست؛ به او خیانت نمی‌کند؛ بر او ستم روا نمیدارد؛ فریبش نمیدهد؛ و اگر وعده‌ای به او داد، خلف وعده نمی‌کند.

شخصیت‌های دهانی خودخواه هستند و همه افراد را در ارتباط با خود در نظر می گیرند و دیگران را تنها با توجه به منافعشان مورد نظر قرار می دهند.

انسان فرویدی برای نجات خویش از تنگناهای غریزی - جنسی چاره‌ای جز ارضای کامل نیازهای غریزی پیش روی خود نمی بیند.