این حرکت صحیح و عمومی و مردمی، کانونی دارد. کانون آن، وحدت ملت است؛ کانون آن، انسجام است؛ کانون آن، اعتقاد است

آن جایی که می خواهند صندوق های انتخابات را خلوت کنند و مردم را از حضور در پای صندوق ها و رأی دادن مأیوس نمایند، رهبری است که به مردم الگو می دهد و می گوید که انتخابات وظیفه است.

آنچه من به مسؤولان دولت آینده و رئیس جمهور عزیز - که بحمدالله خودشان هم به این نکات توجه دارند - از باب تذگر عرض می کنم این است که اولا، همه سعی ما باید این باشد که این ملت را بشناسیم. ثانیا، خواسته ها...

ملت در انتخابات نشان داد؛ در صحنه های سیاسی، در راهپیمایی ها و در موضعگیری ها هم نشان میدهد. این ملت، سرمایه ی بزرگی است و این ملت، با امام (رضی الله عنه) است؛ در راه امام زره است.

همین انتخابات سی میلیونی، مظهر لطف پروردگار به نظام جمهوری اسلامی بود.

هیچ کس مطلق نیست، هیچ کس کامل نیست؛ تفاضل ها هم خیلی زیاد نیست. آنچه برای من مهم است، این قضیه است که همه ملت احساس کنند که در این آزمایش شریکند.

دشمن منتظر است که بین شما بگومگو باشد. دشمن منتظر است که صفوف متحد شما به هم بخورد. دشمن منتظر یک دعوا و تنازع و تنافس و بگومگو تبدیل کند و این شیرینی را از شما بگیرد. نگذارید. این جا، جای هوشیاری شماست.

احتمال خطر چیست؟ احتمال خطر این است که یک وقت خدای نکرده بعضی از افراد، کوتاهی هایی در رفتارشان نشان دهند، نسبت به دیگران بگومگوهایی بین مردم انجام گیرد.

دشمن منتظر نشسته است که ببیند در جمهوری اسلامی چه حادثه کوچکی ممکن است اتفاق بیفتد، تا بشود با صد من سریشم، چیز بدی را به آن چسباند و برای مردم ما تلخ کرد و چهره ملت ایران را در دنیا مشوه نمود

خدای متعال به فضلش، نعمت را بر مردم ما تمام کرده است. من اصرار دارم تکرار کنم که آنچه در این انتخابات برای ملت ایران پیش آمد، ستاره درخشانی بر پیشانی ملت ایران شد.