خلفای سه گانه همانند بسیاری از مسلمین، با مشاهده فضایل گوناگون علی علیه السلام، در زبان و عمل به برتری آن حضرت بر خودشان و بر همه مسلمین اعتراف کرده و به تجلیل از امیرالمؤمنین علیه السلام پرداخته اند.

اگر واقعاً امامت از اصول دین است و بدون آن، دین کامل نمی شود، چرا این مسئله به شکلی که شیعه می گوید، به صراحت در قرآن نیامده است؟

آیا رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) و حضرت علی (علیه السلام) متوجه خطرات ناشی از عقده های امویان نسبت به بنی هاشم بودند؟