آنچه که از اکتشفات درباره ی پاپیروس های مصری(1) مستفاد می گردد، آن که پزشکان مصری از التهاب گوشت دندان و ورم مخاط دهان و دردهای (آنژین ها؟) گوناگون و ایضاً دمل دندان (و شاید پیوره؟) اطلاع داشتند و بدیهی...

موضوع اجازه نامه پزشکی در دنیا برای اطباء از اواسط قرن سوم هجری شروع گردید. گر چه در تاریخ در پزشکی ایران قبل از اسلام اصولاً نشانه و نمونه ای از اجازه پزشکی آمده اما در تمدن اسلامی این امر به نحو ارزنده...

تمام کارکنان بیمارستان ها از رئیس و اطباء و ناظر و دارو ساز (یا داروسازان) و رگ زنان و آبگیران (مائیین) و تهیه کنندگان دارو (نسخه پیچ ها) و خدام و مباشران و فراش ها حقوقی علی قدر مراتبهم از موقوفات و بیت...

تدریس در بیمارستان جندی شاپور متداول بود و به ظن قوی نزدیک به یقین تدریس پزشکی در دانشگاه جندی شاپور اول دفعه به صورت منظم انجام می شده و بعدها در تمدن اسلامی به تقلید دانشگاه جندی شاپور متداول گردیده...

بیمارستان های ثابت و بیمارستان های منقول و چنان که از اسم آن ها مستفاد می گردد بیمارستان های ثابت در بغداد و شهرهای بزرگ دیگر به مانند موصل و دمشق و قاهره و امثال آن ها به مانند بیمارستان های امروزی جهت...

این بیمارستان از تأسیسات مؤید الملک ابوعلی الحسن بن الحسن الرخجی وزیر شرف الدوله فرزند بهاءالدوله دیلمی در زمان خلیفه القادربالله که به سال 413 هجری ساخته شد.(1)

این بیمارستان به امر هارون الرشید خلیفه ی عباسی به سال 171هجری قمری در بغداد تأسیس گردید. هرون به طبیب خود جبرئیل فرزند بختیشوع امر کرد تا اقدام به تأسیس آن کند. جبرئیل این امر را کفایت کرد و برای بیمارستان

تاریخ پزشکی را در ایران و اسلام باید توأماً تحریر کرد، چرا که پزشکی اسلامی میراث جندی شاپور یعنی پزشکی ماقبل اسلام می باشد و آن چه که در مراکز طبی بغداد و سایر مراکز اسلامی به چشم می خورد دنباله ی پزشکی...

اولین محلی که در اسلام می توان بدان نام درمان گاه و یا محل پرستاری بیمار و زخم خوردگان نهاد در صدر اسلام در زمان پیغمبر اکرم (ص) بود.

ابوالفرج از اطباء مشهور و دانشمندان قرن چهارم هجری و معاصر و معارض ابن سیناست. وی کیش مسیحی داشت و از اهل بغداد بود. گرچه از خلال صحائف تاریخ چنین مستفاد می گردد که به ایران نیامده و ایرانی نیست، اما از...