شناخت تبارشناسی فوکو و ویژگیهای آن، مستلزم بررسی دقیق‌تر زمینه‌های پیدایش آن است. پرداختن به این زمینه‌ها، ابعاد بدیع این رویکرد فلسفی را آشکار می سازد و پرتویی بر مؤلفه‌های روشی آن خواهد انداخت.

از منظر نیچه، هر تمدنی قدرت منعطف خویش را دارد؛ این قدرت منعطف، روش آن تمدن برای تفسیر فعال و خلاقانه گذشته خویش است.

از منظر نیچه، تمام تحلیل تبارشناختی انگلیسی، در مقوله های منفعلی چون سودمندی، غفلت، عادت و خطا سیر می کند و با همین روند، سعی دارد، ارزشمندی ارزشها و امور راء فی نفسه جلوه دهد.

در این مقاله برآنیم تا با ردیابی تبارهای این نظریه، نقاط اتصال آن را با اندیشه‌های پیش از خویش بیابیم و زمینه های تکوین و بسط آن را تبیین نماییم.

در این مقاله برخی از پژوهش‌های صورت گرفته درباره آثار تفکر فوکو در دنیای تعلیم و تربیت مورد بحث قرار می گیرند

اندیشه فوکو که در دامان تفکر پست مدرنیسم تکوین یافته، در سال های اخیر، توجه بسیاری از اندیشمندان عرصه های علوم انسانی را برانگیخته است.

یکی از نوآوری‌های فوکو که میتواند در عرصه فلسفه تعلیم و تربیت، منشاء ایجاد تحولاتی عمیق شود، طرح رویکردهای جدید برای بررسی واقعیت های فرهنگی- اجتماعی است.

فلسفه تعلیم و تربیت همچون سایر عرصه های معرفت بشری، با فلسفه ورزی در مورد مسائل تعلیم و تربیت در تلاش است تا مسائل و موضوعات مطرح در این حوزه را در ژرف ترین لایه های فلسفی مورد واکاوی قرار دهد