مسجد الحرام و بویژه کعبه مکانی مقدس و با شرافت است که از سوی خداوند متعال به عنوان عبادتگاه بندگان، قبله ی مناجات و محل آمرزش و مغفرت اهل زمین انتخاب شده است.

قانون گذار اسلام، خداوند علیم و حکیم است و وضع هر قانونی دارای منافع و آثار فراوان و برگرفته از طراحی یک نظام حکیمانه می باشد. همچنانکه هیچ قانونی و قاعده در

یکی از قوانین و اصول حاکم بر هستی، قانون و اصل پاکی و پاک کنندگی است. خداوند برای آلودگی ظاهری، در متن طبیعت پاک کننده هایی قرار داده است

جبرئیل حضرت ابراهیم را در روز عرفه بیرون آورد، چون ظهر شد به وی گفت: ای ابراهیم! به گناهت اعتراف کن و عبادت هایت را بشناس، از اینرو به عرفات نامیده شد چون

امام صادق (ع) فرمودند: « کعبه را از آن جهت کعبه نام نهاده اند که چهارگوش است، علت چهارگوشه بودنش نیز آن است که در مقابل بیت المعمور است

در میان عبادات، حجّ و مناسک آن علاوه بر احکام و آداب ظاهری، دارای اسرار و معارف عمیق تری است، چرا که اساساً حجّ یکی از پر رمز و رازترین و پر اسرارترین

یکی از اصول مهم در مدیریت زیارت خانه ی خدا و سائر مشاهد مشرّفه، توجّه به اصل زاد و توشه و تجهیز به نیازمندی های مادّی و ظاهری و معنوی و باطنی است

از آنجا که حجّ یکی از زیباترین، پررازترین و عمیق ترین عبادات، نسبت به سایر عبادات دینی است، (به طوری که در حدود 5000 روایت در خصوص آن از معصومین

آیة اللّه جوادی آملی در این باره می گوید: «اکنون حج قبل از انقلاب اسلامی و بعد از آن را مقایسه کنید، مردم ایران سالهای متمادی به مکّه مشرف می شدند چنانکه «یطوفون حول تلک الاحجار الّتی لاتضرّولا تنفع» امّا...

1- با پاهاي برهنه بندگي ات، تا سراي مولاي بنده نواز، سراسيمه دويده اي. هنوز باورت نيست که به مکه قدم نهاده اي؟! هنوز باورت نيست که به حرم دوست مي روي؟! هنوز اين دعوت با شکوه را باورت نيست؟! اما آمده اي؛...