به نظر می رسد وجود اجماع و اتفاق نظر فقها بر جواز اجمالی حیله ی شرعی از زمان سید مرتضی تا عصر حاضر با توجه به مطالبی که در تاریخچه ی حیله در فقه شیعه ذکر شد،

این آیه بر جواز حیله ی شرعی مبتنی بر این فرض می تواند دلیل باشد که حضرت ابراهیم (ع) در گفتار خود توریه کرده باشد، در حالی که چنین نیست و چنان که اشاره شد مفسران

پس از آنکه حضرت ابراهیم (ع) بت ها را شکست و تبر را بر دوش بت بزرگ گذاشت، بت پرستان از او پرسیدند که «آیا تو با خدایان ما چنین کرده ای» (1) ابراهیم (ع) در پاسخ گفت:

از مباحث پیش گفته شد روشن شد که هدف اصلی و اولیه ی آموزش و به کارگیری حیله های شرعی، یا رهایی از حرام و رسیدن به حلال است، چنان که روایت مشهور

بحث از روایی یا ناروایی کاربستِ حیله های شرعی، همواره از مباحث جنجالی و پر تنش در حوزه ی فقه اسلامی بوده است. فقیهان امامی در مواجهه با این پدیده به

و از آنچه گفتیم، روشن شد که در استعمال این نوع از صدا فرقی میان سخن حق یا باطل نیست. پس قرائت و دعا و مراثی با صورت کش و قوس داری که به صورت لهوی ادا شود،

معنای لغوی غنا فراتر از آنچه مورد نیاز باشد، در مباحث مرتبط تبیین شده است و ما درصدد بررسی جامع آن نبوده و نیازی نیز بدان نمی بینیم و غنا را تنها از این زاویه بررسی

شرایط زمان و مکان، خواه ناخواه بر تمام عرصه های زندگی حتی عبادات، تأثیر می گذارند و در کیفیت انجام آنها تغییراتی را پدید می آورند. این مقاله درصدد آن است که

این مقاله با رویکردی نقادانه، به معرفی کتاب الفوائد الصمدیه در علم نحو می‌پردازد؛ در این راستا ضمن معرفی مختصری از زندگی نامه مؤلف شریف این کتاب، به ذکر محتوای فصول پنج گانه کتاب، ویژگی‌های مثبت و منفی،...

یکی از پر کاربرد ترین قواعد استنباطی در علم نحو، مبحث استصحاب نحوی است. این اصل مقارن با ورود در علم اصول به عنوان یکی از مصادر استنباط، توسط فقیه و ادیبانی چون ابن انباری وارد علم نحو گردید و توانست به...