فرایندهای عصبی سالم به کودکان اجازه می‌دهد تا بخوبی از عهده عملکردهای شناختی و ادراکی پایه که برای پردازش زبان ضروری است برآیند.

کار اصلی مجاری حس‌های عمقی درونی اطمینان یافتن از تداوم گفتار است، در حالی که مسیرهای شنیداری در فراگیری زبان نقش بسیار مهمی برعهده دارند.

قواعد درک زبان، بازتابی است از فهم کودک درباره محیط زبانی خویش.

زمانی که رشد زبان، در مقایسه با دیگر زمینه‌های مهارتی، بصورتی چشمگیر با تاخیر همراه است، آسیب‌شناسان زبان و گفتار درمان‌ها باید بگونه‌ای فعال‌تر وارد ماجرا شوند.

تا پایان سال اول، کودک برخی ویژگی‌های فردی یا پسندهای سبکی خود را در گفتار نشان می‌دهد.

گفته‌های کودک را با اندک تفاوت‌هایی در شکل، به او باز گردانید تا بدینوسیله یادگیری را در او تسریع کنید.

با قرار دادن اشیاء جالب در دسترس کودک و تشویق او به چرخاندن سر، غلتاندن، و تعقیب اجسام با نگاه تمایل کلی وی را به حرکت گسترش دهید.

اهداف اعلام شده برنامه‌های مداخله زودهنگام، کمک به والدین در پاسخ به نیازهای کودکان معلول در حال رشد، و نیز جلب توجه آنان به ماهیت در حال تغییر این نیازهاست.

آسیب شناسان زبان و گفتار درمان‌ها نه تنها از طریق گزارش‌های والدین مبتلایان به فلج مغزی بلکه با اظهارات والدین کودکان مبتلا به کنش پریشی جدی، با اختلال نبود غان و غون در کودکان آشنا هستند.

دوره نوزادی به دلیل آن که با خوشحالی کودک همراه است و تولید آوا و گفتار را در وی تقویت می‌کند، و نیز والدین را از توانایی کودک در سخنگویی مطمئن می‌سازد فوق العاده مهم است.