اگر امر به معروف و نهی از منکر سبب شود که ضرری سنگین از جهت جانی یا مالی یا عرضی برای آمر یا ناجی یا خانواده یا بستگانش و یا یکی از مؤمنین حاصل بشود، امر به معروف و نهی از منکر ساقط می شود.

انسان باید بیندیشد که آیا نهی کردن آنان مفاسدی دارد یا نه؟ آیا بدبینی و مشکل ایجاد نمی شود؟ البته خوب است هر کس از رفتن به مکان ها یا انجام دادن کارهایی که سبب تهمت یا بدگمانی می گردد بپرهیزد.

اگر بدانیم که در موردی امر و نهی ما هیچ تأثیری در مخاطب ندارد و به هدف این دو فریضه دست نخواهیم یافت، امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست.

منکرات یعنی همه چیزهایی که در آیین اسلام حرام بوده، شرع مقدس اسلام، از آنها نهی کرده است و انسان باید آنها را ترک کند.

امروزه وضع اقتصاد دنیا به این صورت در آمده که چند کشور اعلامیه صادر کرده اند که بزرگترین بدبختی کشورهای جهان سوم صندوق های بین المللی پول و بانک های بین المللی هستند.

رباخواری و ربادهی، و به طور کلی معاملات ربوی یکی از محرمات قطعی اسلام و از بزرگ ترین منکرات و نیز خطرناک ترین آفت های اقتصادی است که همه مسلمانان موظفند به صورت جدی با آن مبارزه کنند.

دانشمندان اسلامی از پاره ای آیات و احادیث استفاده کرده اند که امر به معروف و نهی از منکر از بزرگ ترین و مهم ترین واجبات اسلام است.

جای تأسف است که انسان بشنود یا ببیند در رسانه یا مرکزی به مقدس ترین موضوعات دینی مردم اهانت، و به جای آن از عقاید باطل و بی اساس دفاع می شود.

چیزی که می توانست به دوام و بالندگی اسلام کمک کند امر به معروف و نهی از منکر بود که در شمار احکام ضرور اسلام و در چند آیه قرآن بدان توصیه شده است.

ما این همه دستور امر به معروف و نهی از منکر داریم، و از واجبات مسلم اسلام هم هست، اما چرا ما این گونه شدیم! قاعدتا اگر این وظیفه انجام میگرفت، دیگر در میان ما فساد نبود، یا بسیار کم بود.