مطالعه زیباشناسی در امتداد خطوط گوناگونی به پیش می‌رود. هم نظریه زیبایی و هم نظریه هنر را شامل می‌شود، نظریة اشیاء زیباشناختی و تجربه زیباشناختی را بررسی میکند و توصیف، توصیه، تحلیل و تشریح را به کار میگیرد.

تاکنون، مورخین در تاریخ‌های زیباشناسی خودشان را تقریبأ فقط به اندیشه‌های فیلسوفان زیباشناسان و نظریه های صریح محدود کرده‌اند.

در انتخاب موضوعات، تاریخ زیباشناسی نمی تواند با هیچ معیار خارجی، مثل یک اسم خاص یا حوزه خاصی از مطالعات، به جلو رود.