مسیر جاری :
خلاف آمدِ عادت در شاهنامه پژوهی
منظور از خلاف آمدِ عادت در شاهنامه پژوهی نظریات مغایر با اسناد، قراین و منابع موجود فردوسی شناسی است که مبنای علمی ندارد و غالباً از تعصّب و افراط در ملّی گرایی، شاهنامه ستیزی، خیال پردازی، نا آشنایی با...
فردوسی (2)
استاد طوس، فردوسی حماسه بزرگ خود را بر شالوده آرمانی پهلوانی برآورده است، گرچه در آرمان های فرهنگی دیگر نیز سنگ تمام را گذاشته است ولی به انگیزه نیاز روزگار خویش که همانا نیرومندی ایرانیان و پایداری آنان...
فردوسی (1)
فردوسی که نزدیک به نود سال زیست یکی از بزرگترین شاعران ایران است به هیچ درباری پیوستگی نداشت و با نظم شاهنامه تنها می خواست بذوق طبیعی ایرانی و از راه میهن دوستی داستانهای اساطیری و تاریخی نیاکان خود را...
روح زبان فارسی
قطعه ناقص دقیقی از روح فئودالی محض سرچشمه می گیرد. تیول دارها به سروران خود خدمت می کنند، دلاوری شهسواری خود را به منصه ی ظهور می رسانند و تا بازپسین دم وفادار می مانند؛ تا آن جا که نابودی و مرگ خویش را
پیش از فردوسی
با برآمدن سلسله ی سامانی، نه تنها یک دودمان ایرانی، بلکه، یک سلسله ی ایرانی مدافع حقوق سلطنت موروثی به قدرت می رسد که اصل آن از یک خانواده ی اشرافی بلخی است. نشانه های از هم پاشیدگی دستگاه خلافت، که در...
شاهنامه و هویت ایرانی
افزون بر چین و مصر، ایران نیز دارای یکی از قدیمی ترین فرهنگها و تمدنهای جهان است. اگرچه بیش از 2500 سال از فرمانروایی کوروش دوم، فرمانروای هخامنشی (559 - 529 پ. م) که امپراتوری ایران را بنیاد نهاد، می...
شاهنامه، جاویدان اثر ایرانی
همه ما هنگامی که از اهمیت شاهنامه سخن به میان می آید، در این نظر اتفاق داریم که شاهنامه یکی از مفاخر ملی ماست؛ ولی بنده مطمئن هستم که اگر از صد نفر نابرگزیده بپرسید که: «چرا شاهنامه یکی از مفاخر ملی ماست؟»...
فردوسی و استادان معاصر
فردوسی از بزرگ ترین شاعران ایران و احیا کننده ی زبان فارسی و ملیت ایرانی است. این شاعر سترگ، گرچه در دوره ی خود کمتر شناخته شد و در ازای رنج سی ساله ای که برای برافراشتن کاخ عظیم شاهنامه برد، بهره ی مادی
بیازار موری که دانه کش است!
پژوهشگران، بسیاری از ابیات شاهنامه را که در آن عقیده ای بیان شده است، برآمده از آراء فردوسی نمی دانند، بلکه معتقدند این تفکرات در منبع فردوسی وجود داشته و شاعر فقط آن ها
شکل شناسی قهرمانان در داستان هفت خوان اسفندیار
به دلیل آمیزش اسطوره واقعیت در شاهنامه ، بر این باوریم که نخست باید قهرمانان را به دو گروه بزرگ طبیعی و مابعد الطبیعی یا به تعبیر دیگر زمینی و آسمانی بخش کرد و