پسااستعمارگرایی به عنوان یكی از مفاهیم نسبتاً جدید و متأخر ادبیات روابط بین الملل است كه آن را رویكردی چندوجهی و غالباً انتقادی برای بررسی روابط سلطه و مقاومت شمال - جنوب كه هدفش بازیابی دوباره

یكی از مفاهیم نسبتاً مهم و البته جدید در حوزه روابط بین الملل مفهوم تئولوژی سیاسی بین المللی است. مفهومی كه ناظر بر در نظر گرفتن نقش مذهب و دین به طور كلی در تحولات روابط بین الملل است. در همین

قدرت‌های در حال ظهور كشورهایی هستند كه در طی دو دهه گذشته رشد اقتصادی بالایی داشته و به قطب‌های اقتصادی جدیدی در جهان تبدیل شده‌اند (Fleles 2010).

برای روشن تر شدن مفهوم دیپلماسی عمومی ابتدا باید مفهوم خود دیپلماسی به طور كلی بیشتر آشنا شویم. در همین زمینه مروری بر ادبیات روابط بین الملل و سیاست خارجی نشان دهنده تعاریف بسیار مختلفی است كه

افزون بر نظریه‌های «دفاع پیش دستانه» و «دفاع پیشگیرانه» نظریه «مداخلات بشر دوستانه» نیز اصل «عدم توسل به زور» موجود در منشور سازمان ملل متحد و استثناهای وارده بر آن را مورد بازنگری و تفسیر

مفهوم «پیش دستانه» یكی از مفاهیم نسبتاً جدیدی است كه در حوزه «دفاع مشروع» مطرح می‌شود. طبق دكترین «دفاع پیش دستانه» كه با نام «دفاع مشروع پیش دستانه» نیز خوانده می‌شود، پاسخ مسلحانه به

واژه تروریسم یكی از پرمناقشه ترین واژه‌های علوم سیاسی و روابط بین الملل در مقام تعریف علمی است. به بیان لاكوئر هیچ تعریف جامعی از تروریسم وجود ندارد و در آینده هم به وجود نخواهد آمد. در همین زمینه

به لحاظ تاریخی از اواسط دهه 1990 همراه با تغییر در ساختار نظام بین الملل و فروپاشی نظام دو قطبی بود كه اصطلاح انقلاب‌های رنگی وارد ادبیات روابط بین الملل شد. در همین راستا انقلاب رنگی رابطه‌ی بین

بی شك یكی از مهم ترین مسائلی كه در دنیای كنونی وجود دارد و بسیاری از مسائل نظامی، اقتصادی و سیاسی را جهت داده و بر آن تأثیر می‌گذارد، پدیده فناوری اطلاعات و ارتباطات است. در همین رابطه «انقلاب

مفهوم جنبش‌های اجتماعی دارای تعاریف متعدد و گاه تاحدودی متفاوت از هم است. در همین راستا برخی از این تعاریف بر نقش ارزش‌ها و هنجارهای جدیدی كه این جنبش‌ها ارائه می‌دهند و بر آرمان شهری مورد